Στη θέση του άνοιξαν με αύξουσα χρονολογική σειρά ο
Παράδεισος του Πατσατζή, ο
Ιχθύς και η
τσουκνίδα.
Ιστορία:
Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από το
ixthys.gr (επίσημη ιστοσελίδα του
Ιχθύς):
...
μία ιστορία που ανάγεται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όταν οι πρώτοι κάτοικοι του Ασβεστοχωρίου – τότε ονομαζόμενου Νεοχωρίου – έχτισαν στην αρχή του χωριού πατσατζίδικα. Τα "
Πατσατζίδικα" βρισκόταν στον κεντρικό δρόμο και έγιναν πολύ γνωστά και πολυσύχναστα με την πάροδο του χρόνου.
Ακριβώς στην απέναντι πλευρά, κάτω από τον δρόμο, υπήρχε ένας μικρός "
παράδεισος", μια περιοχή γεμάτη πλατάνια, ρέματα με τρεχούμενα νερά και μία θειούχος πηγή. Εκεί προτιμούσαν οι Τούρκοι πασάδες να τρώνε τον πατσά τους, να απολαμβάνουν τη δροσιά των δέντρων, τον ήχο των τρεχούμενων νερών και τη φυσική ομορφιά του χώρου. Η περιοχή αυτή του Ασβεστοχωρίου από τότε ονομάστηκε "
Πατσατζής".
Το 1907 ο Χρήστος Νίτσης ονομάζοντας την ταβέρνα του "
ο Παράδεισος του Πατσατζή" – και για τις επόμενες 4 γενιές μέχρι πρότινος – , είχε ξεκινήσει στον ίδιο χώρο μια παράδοση στην απόλαυση του καλού φαγητού, την οποία με τιμή και περηφάνεια παρέλαβε, ανανέωσε, αναδημιούργησε ριζικά και συνεχίζει ο ΙΧΘΥΣ στις μέρες μας.