Κατηγορία | Εστιατόριο, Μπυραρία |
Διεύθυνση | Στρατηγού Τσιρογιάννη 7, Θεσσαλονίκη |
Νομός | Θεσσαλονίκης |
Χάρτης | |
Τηλ. επικοινωνίας | 2310279010 |
Διαδίκτυο | |
Ωράριο | 13:00-01:00. Κλειστά μόνο τις ημέρες των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και του Πάσχα. |
Χαρακτηριστικά | |
Λέξεις κλειδιά | Ζύθος Ντο Ρε, Ntore, Δορέ, Dore, #μεζέδες, #κολοκυθοκεφτέδες, #παστουρμαδόπιτα, #πρασοκεφτέδες, #μανιτάρια, #ντολμαδάκια, #λουκάνικο, #πρόβειο λουκάνικο, #σαλάτες, #μπιφτέκι, #συκωτάκια πουλιών, #πιλάφι, #χοιρινή, #λαχανοντολμάδες, #pulled pork, #νιόκι, #απάκι, #κότσι, #μαστέλο, #χαλούμι, #πλατώ τυριών, #ποικιλία τυριών, #ζυμαρικά, #σουτζουκάκια, #κοτόπουλο, #οσομπούκο, #μοσχαράκι λεμονάτο, #σνίτσελ, #σουβλάκι, #μοσχαρίσια γάλακτος, #φιλέτο ρομανώφ, #σουπιές, #μπακαλιάρος |
Άνοιξε | 1995 |
Το κατάστημα ήταν σε κατάσταση γιορτής/ θρήνου για τον Βασίλη Καρρά (ήταν εκείνες οι μέρες κοντά στο θάνατό του). Παρ' όλα αυτά τα μαζεύανε και μάς βγάλανε τα φαγητά που ζητήσαμε και στο τέλος μάς έβαλαν και Christmas Jazz!
Για την ώρα και την μέρα και όλα, το φαγητό ήταν οκ και μάς έσωσε. Τιμές δε θυμάμαι, προφανώς είναι τσιμπημένες.
Η αλήθεια είναι ότι δεν δοκιμάσαμε κάποιο κυρίως αλλά περισσότερο ήταν μια γρήγορη επίσκεψη για να τσιμπολογήσουμε.
Χωριάτικη αρκετά μέτρια θα έλεγα ενώ στο ίδιο επίπεδο είναι και τα πιταράκια με φέτα και ντομάτα και οι μπουκιές λουκάνικου.
Παλαιωμένο τσιπουράκι Τσιλιλή ήταν αρκετά καλό
Εξυπηρέτηση αρκετά σβέλτη και ευγενική παρόλο ότι το μαγαζί ήταν γεμάτο
Βοηθούντος του ηλιόλουστου καιρού , στριμωχτήκαμε στο μοναδικό ελεύθερο τραπέζι του όμορφου υπαίθριου χώρου !!
Σε γενικές γραμμές , αδιάφορο/ψυχρό σε συμπεριφορά προσωπικό.
Τα εδέσματα όλα μέτρια σε γεύση και επιγραμματικά να αναφέρω τα ντολμαδάκια με ρύζι όπου το ρύζι ήταν σαν ... πουρές , τα χοιρινά σουβλάκια με περισσότερο λίπος αντί κρέατος , η σως τυριού θύμιζε νερωμένο γιαούρτι και τέλος οι προβεβλημένες πατάτες Ζύθος ήρθαν κρύες και γευστικά αδιάφορες !!
Επιγραμματικά , μιά μετριότητα με ... βραδυνή τουαλέτα !...
Η επιχείρηση έχοντας αποφασίσει πλέον να σερβίρει μόνο ελληνικές μπύρες -είτε βαρελίσιες , είτε φιάλη , ακόμη και κάποιες φρέσκιες μικρής διάρκειας ζωής απαστερείωτες προφανώς-ουσιαστικά σερβίρει ακριβή μπύρα(εκτός της Βεργίνα που τιμάται αν δεν κάνω λάθος 2 ευρώ τα 330ml) μιάς και οι ελληνικές μπύρες απο μικροζυθοποιίες είναι ακριβές για την ποιότητά τους . Τα κρασιά τους αντιθέτως είναι αρκετά φθηνά αν πάρεις φιάλη και όχι ποτήρι-ήπιαμε Κτήμα Γεροβασιλείου λευκό στα 21 ευρώ!!
Το φαί κλασικό , καλές πρώτες ύλες αλλά προβλήματα στην απόδοση . Ενδεικτικά : πήρα χοιρινό φιλέτο με φέτα και θυμάρι , η σάλτσα ήταν όνειρο , για βούτες και τέτοια , και το κρέας σκληρό...
Πληρώνεις σίγουρα τοποθεσία και λινό τραπεζομάντιλο. Επίσης μία αρχοντιά που αποπνέει το μαγαζί μέσα που θυμίζει '
Στα θετικά:
-Η θέα του λευκού πύργου όταν κάθεσε έξω
Στα αρνητικά:
-Το σέρβις ήταν πάναργο καιβαριεστημένο, προφανώς το παλικάρι που μας σέρβιρε είχε κάτι καλύτερο να κάνει στην ζωή του εκείνη την στιγμή
-Ο υπεύθηνος ήταν ένα κακέκτυπο σοβαρού υπεύθηνου εστιατορίου που ενδιαφέρεται για το αν οι πελάτες είναι ευχαριστημένοι, ποι πολύ τον ένιαζε αν θέλουμε κάτι ακομα
-Το ποτήρι μοσχάτο για την γυναίκα μου για ρετσίνα μου έκανε
-5Ε μια septem και το μόνο συνοδευτικό για όλους ενα μπολάκι με άθλια peanuts;
Δεν
σε γενικες γραμμες το φαγητο του ειναι ενταξει σε γευση και παρουσιαση, αλλα οι τιμες ηταν απο παντα τσιμπημενες για αυτο που προσφερει σαν συνολο. και η εξυπηρετηση ειναι καθυστερημενη τις περισσοτερες φορες αλλα ειναι ευγενικη.
στα θετικά θα ελεγα οι πρωτες υλες του μαλλον ειναι καλες. οπως επισης και το περιβαλλον και στα δυο καταστηματα. τελος, στον καταλογο εχει και τις θερμιδες πυο εχει καθε πιατο, που ειναι πολυ καλο για οποιον προσεχει.
1ον) Δεν έχουν καταλάβει σε τι εποχή ζούμε, ούτε κάνουν προσπάθεια να καταλάβουν και να βελτιωθούν.
2ον) Δεν τους ενδιαφέρει να καταλάβουν και να προσαρμοστούν γιατί η πελατεία τους είναι υψηλού εισοδήματος και χαμηλών απαιτήσεων και δεν υπάρχει κίνδυνος να την χάσουν.
Δεν ξέρω ποιο απο τα δύο ισχύει. Δεν είναι δυνατόν να πληρώνεις 5, 6 και 7 ευρώ για ένα λουκάνικο 120-150 γραμμαρίων με λίγη τυροκαφτερή ή πατάτες δίπλα. Δεν είναι ΚΑΝ ΜΕΡΙΔΑ!!!
Δεν είναι δυνατόν να πληρώνεις 4-5 ευρώ για μια πατατοσαλάτα στο πιατάκι του γλυκού.
Και δε δέχομαι ως απάντηση τη δήθεν ποιότητα ή την υψηλή γαστρονομική αισθητική των πιάτων!! Μια πατατοσαλάτα όπως αυτήν που κάνω σπίτι μου ήταν με άνιθο και ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι. Ή μήπως το λουκάνικο θεωρείται μοριακή γαστρονομία και δεν το ήξερα;
Μήπως πληρώνω το σέρβις; Με 5 παρέες στο μαγαζί έκανε 10 λεπτά να έρθει για παραγγελία!
Δεν ξέρω γιατί νομίζει οτι είναι "
Τιμή πανάκριβη, γεύση χειρότερη από το τελευταίο ταβερνιάρικο της Άθωνος, all around χάλι.. :
πχ, κατι σουτζουκακια με αρνίσιο κιμά (νομίζω παλατιανοι κεφτέδες λεγονται), το κοτόπουλο με τη σαλτσα ροδιού/μελιού(ή αυτό λεγόταν παλατιανό??), οι ντοματοκεφέδες (παναρισμένη φέτα ντομάτας με τυριά μέσα), τα πατατοδέρματα και μια σαλάτα με ανατολίτικο όνομα που είχε μέσα αποφλοιωμένες ντομάτες, μελιτζάνα κ.
τιμές νορμάλ για εστιατόριο (ήτοι τσιμπημένες για τα σημερινά δεδομένα) + αυτό που δεν έχω καταλάβει ακόμα, το γιατί τα εστιατόρια να χρεώνουν τις μπίρες με τιμές μπαρ... τα ίδια ακριβώς που ανέφερα ισχύουν και για το ζύθο στα λαδάδικα (αν και από φίλους μου είχα ακούσει ότι είχαν διαφορά, εγώ δεν παρατήρησα διαφορετική ποιότητα)
Οκ η μεριδα μου ( χοιρινη μπριζολα πιναντικη με αρωμα κεδρου) ηταν πολυ καλη αλλα με τετοιες τιμες δεν θα ξαναπαω.
Προσωπικά πήγαινα πρώτη φορά στο μαγαζί, όμως ο ένας της παρέας πήγαινε για χρόνια.
Οι τιμές του καταλογου μου φάνηκαν τσιμπημένες, με μοναδική δικαιολογία να αποτελεί για μένα το υψηλό ενοίκιο λόγω του χώρου (απέναντι απο τον Λευκό πύργο). Όι μερίδες όμως είναι πολύ μικρες. Δεν χορταίνει ένας μέσος άνθρωπος με μία μερίδα.
Έρχομαι στο μενού της προσφοράς. Το μενού αποτελείται απο 5 ή 6 αριθμημένους συνδιασμούς πιάτων (δε θυμάμαι ακριβώς) και ο πελάτης καλείται να διαλέξει έναν απο αυτούς. Για παράδειμα ο συνδιασμός 3 που πήρα εγώ ήταν σαλάτα λάχανο καρότο, μπιφτέκι παλατιανό και πιτάκι με μέλι (μια σταλιά). Δεν μπορείς να κάνεις μεικτή επιλογή, δηλαδή σαλάτα απο το 1ο και κυρίως πιάτο απο το 4ο. Επίσης σου χρεώνουν το ψωμάκι! Ακόμη, σου χρεώνουν και τα ποτά, καθώς δεν υπάρχει ούτε καν ένα αναψυκτικό στην προσφορά! Με δυο λόγια με μισή καρδιά συμμετέχει στο προγραμμα ο ζυθος.
Σέρβις: Τα 2 παλικάρια μια χαρά, η μία κοπελίτσα ήταν νευρική και μουντρούχα.
Σαν γενικό συμπέρασμα απορώ γιατί ο κόσμος πηγαίνει σε τέτοια μαγαζιά όπου αφενός δεν χορταίνει αφετέρου πληρώνει και πολλά. Εγώ το παραμύθι "
Με λίγα λόγια: Δήθεν μαγαζί, για αυτούς που νομίζουν οτι πηγαίνοντας εκεί ανήκουν στην υψηλή κοινωνία της Θεσσαλονίκης.
Παραγγείλαμε σήμερα το μεσημέρι πάπια με σάλτσα μουστάρδας (πιάτο ημέρας). Πέραν του ότι αυτό που μας φέρανε έμοιαζε και είχε γεύση κοτόπουλου, ήταν κάκιστο, καθώς η σάλτσα ήταν τόση πολύ (προφανώς επίτηδες) για να κρύβει το κακοψημένο και γεμάτο λίπος μπουτάκι! Επιεικώς απαράδεκτη και η καπνιστή (ελάχιστης ποσότητας)
Κρίμα, διότι το εν λόγω εστιατόριο είχε διαμορφώσει μία καλή φήμη για τις γεύσεις του και καθημερινά υποβαθμίζεται.
Δε θα ξαναπατήσουμε ποτέ!
Καταπληκτική θέση στην πόλη, αλλά δεν μπορείς να φας και να απολαύσεις την παρέα σου απο τους πλανόδιους και επαίτες!!!!
Παράπτωμα 1ο:
Παράπτωμα 2ο: Κάποιοι σερβιτόροι με ξινισμένη φάτσα και ανάλογη συμπεριφορά.
Παράπτωμα 3ο: Ενώ ζητήθηκε συγκεκριμένα ένα μπιφτέκι σχάρας καλοψημένο ήρθε σχεδόν σαινιάν.
Παράπτωμα 4ο: Τα καλαθάκια με τα ψωμιά ήρθαν αφού ταζητήσαμε
Παράπτωμα 5ο: Κάποια στιγμή τελείως απροειδοποίητα και ενώ είχε σταματήσει η μουσική έσβησαν τα φώτα δίνοντας μας το σαφές μήνυμα : ώρα να του δίνετε.
Παράπτωμα 6ο: Τουλάχιστον από τον υπεύθυνο του μαγαζιού θα περίμενα να αξιολογήσει το ότι στην παρέα υπήρχε ένας ξεχωριστός άνθρωπος και να φερθεί ανάλογα.
Η κουζίνα του μαγαζιού δε στερείται έμπνευσης και ποιότητας και η αισθητική του χώρου ιδιαίτερη αλλά όταν κουβαλάς ένα ιστορικό όνομα (ΝΤΟΡΕ) οφείλεις να είσαι πιο προσεκτικός στην αντιμετώπιση του πελάτη.
Έκατσα για μια μπύρα και να τσιμπήσω κάτι με έναν φιλεναδίσκο. Ήθελα να πάω αργοφαγείο η στη Μυρσίνη αλλά δυστήχως δεν είχε πουθενά να κάτσω.
Δεν πολύ πεινούσαμε, απλώς είχα την όρεξη για ζύθο.
Ο χώρος αρκετά συμπαθητικός, αλλά όταν περιτριγυρίζεσαι από γιάπηδες κάπου το στομάχι σου δένεται κόμπος.
Παλιότερα μου άρεσε ο ζύθος πλέον δεν θα το έλεγα, απλώς είναι από τα μέρη που έχουν φτιάξει όνομα και δυστυχώς μόνο αυτό έχουν να προσφέρουν πια.
Πάρα πολύ μικρή λίστα από μπύρες, παλιά είχε σίγουρα περισσότερες αλλά πήρε και αυτό την κατηφόρα.
O κατάλογος πάντα ήταν μεγάλος σε σημεία που χάνεσαι. Το θεωρώ απαράδεκτο να έχει μακαρόνια/ρυζι όταν πάει να σου πλασάρει το στυλ της μπυραρίας με φαγητό.
Σέρβις, στο κόσμο του. Συγκεκριμένα σε έναν πιτσιρικά μπορούσες να δεις στα μούτρα του πως τον φέραν με το ζόρι. Αν τον άφηνες να μιλήσει σίγουρα θα ξεφώνιζε " παρασκευή και εγώ σερβίρω γερόντια και γίαπηδες". Με σέρβιρε άλλο τυπάκι.
Φαγητό? Φυσικά παλιά ήταν at its finest. Πλέον έχει χαλάσει αρκετά πιστεύω.
Πήραμε ένα πίατο μπύρας στα 14€ και μια σαλάτα στα 7€. Η γκίνες η 0.
Η σαλάτα είχε σπανάκι, κολοκύθα, σώς φέτα, κρεμμύδι σωτέ και "
Το θέμα της "
αλλά όταν αναφέρεται πανσέτα εδώ στην ελλάδα σε ένα πιάτο περιμένεις πραγματική πανσέτα, με λίγα λόγια κομμάτι χοιρινού κρέατος απο την κοιλιά του ζώου και όχι απλό βιομηχανοποιημένο μπεικον που το βρίσκεις στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σου.
Ξενέρωσα και φυσικά έκανα παράπονα στον τύπο που έδωσα παραγγελιά.
Το πιάτο μπύρας αποτελούταν από:
Έναν ντοματοκεφτέ. Αρκετά μέτριος, δεν ξέρω ποιος τους τα έχει μάθει αυτά αλλά σε έναν καλό ντοματοκεφτέ η έλλειψη λιαστής ντομάτας η αποτυχία είναι αναπόφευκτη.
Έναν κολοκυθοκεφτέ. μέτριος
2 μικρά λουκανικά. οκ δεν ήταν κλασσικά αλλά ηταν ζουμερά αλλά πολύ τιγκαρισμένα στο λάδι.
1 πολύ μικρό κομμάτι σαγανάκι, νομίζω πως το τυρί ήταν μπάτζος (τοπικό έδεσμα στη Νάουσα) κλασσικό.
2 λορίδες μπεικον η αλλιώς " πανσέτα "
2 Πατάτες στυλ Wedges. δώξα το θεό δεν ήταν και αυτές τηγανισμένες.
2 τυροπιτοειδές. το ένα είχε μανιτάρι φέτα που ήταν σχεδόν απαίσιο, ενώ το άλλο που δοκίμασα ήταν ωραίο απλώς δεν θυμάμαι τι είχε μέσα.
2 αλοιφές. Μια βασισμένη στον άνηθο (δυνατή) η άλλη κλασσική με τυρί φέτα και κάποιο άλλο κρεμώδες τυρί.
Για μένα αυτό πιάτο μπυρας δεν είναι. Αν εξερέσεις το πολύ λάδι και τα τρυγλικερίδια στις αρτυρίες να κάνανε πάρτι
ΛΕΙΠΑΝΕ ΤΑ ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ ΔΙΑΟΛΕ, αυτο περίμενα λουκάνικα και όχι τυροπιτάκια.
[βλέπε φωτό στην καρτέλα "