Μάθαμε για αυτό το μαγαζί (μέσα 00ς) από κάποιο γνωστό μας αφρικανό κι έτσι πήγαμε 3 φίλοι, λάτρες του έθνικ.
Στην ουσία ήταν μαγειρείο για αφρικανούς/νιγηριανούς στη θέση ενός ελληνικού που είχε κλείσει. Ούτε είχαν αλλάξει (και δεν άλλαξαν ποτέ) τις πινακίδες! Το είχε ένα ζευγάρι, που μάλιστα νομίζω φορούσαν παραδοσιακές στολές. Ο ένας της παρέας μας δεν άντεχε πολύ καυτερά, και τους είπαμε τι είναι λιγότερο καυτερό. "Όλα είναι καυτερά, δεν έχουμε κάτι μη-καυτερό", ήταν η απάντηση!
Θυμάμαι πως είχε ενδιαφέρον η κουζίνα. Ο κατάλογος είχε διάφορα πιάτα, πίτα στο μπαχάρι. Εντύπωση μας έκανε το Γιάμ, μια τεράστια άνοστη γλυκοπατάτα που έχουν. Την βάζεις στο πιάτο σου και με κάθε τι τσιμπάς και λίγο, και ισορροπεί και το κάψιμο. Επίσης, όταν φτάσαμε στα ποτά μας πρότειναν Guiness, και επέμεναν ότι είναι African Version. Δεν το πίστευα, κι έτσι με ενθουσιασμό την έφεραν και μας έδειξαν και όντως ήταν Special African Version!
Μας άρεσε η φάση, αλλά μετά έκλεισε απότομα και ξεχάστηκαν όλα γρήγορα.
Στην ουσία ήταν μαγειρείο για αφρικανούς/νιγηριανούς στη θέση ενός ελληνικού που είχε κλείσει. Ούτε είχαν αλλάξει (και δεν άλλαξαν ποτέ) τις πινακίδες! Το είχε ένα ζευγάρι, που μάλιστα νομίζω φορούσαν παραδοσιακές στολές. Ο ένας της παρέας μας δεν άντεχε πολύ καυτερά, και τους είπαμε τι είναι λιγότερο καυτερό. "
Θυμάμαι πως είχε ενδιαφέρον η κουζίνα. Ο κατάλογος είχε διάφορα πιάτα, πίτα στο μπαχάρι. Εντύπωση μας έκανε το Γιάμ, μια τεράστια άνοστη γλυκοπατάτα που έχουν. Την βάζεις στο πιάτο σου και με κάθε τι τσιμπάς και λίγο, και ισορροπεί και το κάψιμο. Επίσης, όταν φτάσαμε στα ποτά μας πρότειναν Guiness, και επέμεναν ότι είναι African Version. Δεν το πίστευα, κι έτσι με ενθουσιασμό την έφεραν και μας έδειξαν και όντως ήταν Special African Version!
Μας άρεσε η φάση, αλλά μετά έκλεισε απότομα και ξεχάστηκαν όλα γρήγορα.