Ύψιλον

Πήγαμε 2 άτομα για πρωινό σε έναν ευχάριστο χώρο, φωτεινό με όχι δυνατή μουσική. Η ποικιλία και η παρουσίαση των ειδών του πρωϊνού ήταν πολύ καλή, αλλά η ποιότητα όχι και τόσο. Ο καφές εσπρέσο ήταν κακός, τα αυγά άνοστα, αυτό που στον κατάλογο έλεγαν προσούτο ήταν ένα φθηνό ζαμπόν, το γλυκό είχε βάση τη νουτέλα κ.λ.π. Για φοιτητικά γούστα θα έλεγα...

Αράζουμε συνήθως στην δεξιά σάλα όπου απαγορεύεται το κάπνισμα, λόγω παιδιών. Ξεκινάμε με καφέ και καταλήγουμε με burger. Έχω κάτσει γύρω στις 4 φορές, η τελευταία ήταν πριν μια βδομάδα. Το burger όταν το πρωτοδοκιμασα "έκλαψα", ήταν φοβερό, τις δύο τελευταίες φορές ήταν μέτριο. Οι σαλάτες και οι δύο που έχει πολύ καλές αλλά η μερίδα ατομική.. Όντως το σέρβις στην σάλα αυτή είναι κακό.

Με κάλυψε ο "πρώην της Αγγελικής". Ούτε εγώ να ήμουν

- Μοντεκριστο. Ψωμί φόρμες με τσενταρ,καπνιστό ζαμπόν, κρόκο αυγού, κρέμα γάλακτος, μαρμελάδα βερίκοκο, ζάχαρη άχνη. Απολαυστικό πιάτο, το προτείνω. Μοναδική ένσταση ότι το ζαμπόν δε μου έβγαλε κάποια αίσθηση καπνιστου, αυτό όμως δε με ενόχλησε. Ήταν ένα πολύ καλό πιάτο που θα ήθελα να το φάω ξανά.

- γκανας σοκολάτας. Κραμπλ γάλακτος, παγωτό βανίλια, καραμέλα εσπρέσο, καραμελωμένα φουντούκια. Όπως έχω ξαναπεί σπάνια το παγωτό βανίλια σου βγάζει όντως βανίλια, κατά κανόνα είναι άνοστο όπως και σε αυτό το πιάτο. Η καραμέλα εσπρέσο είχε ακραία ένταση σε βαθμό που επικρατούσε σχεδόν καθολικά η πικρή πλευρά (οριακά μου άρεσε, υποθέτω θα ενοχλούσε τον περισσότερο κόσμο). Εξαιρετική αίσθηση των φουντουκιων. Συνολικά ένα αρκετά αδιάφορο πιάτο.

Κάπως αρνητικό το συνολικό πρόσημο. Όχι λόγω πιάτων, αλλά λόγω κλίματος. Προσωπικά δε μου αρέσει το στιλ αισθητικής του μαγαζιού. Αν θες να δουλέψεις μια εργασία στο λαπ τοπ και να πιεις κ έναν καφέ είναι βολικό μέρος (στη σάλα δεξιά, γτ στην αριστερή έχει αρκετή φασαρία). Αλλά ως στέκι για καφέ ή φαγητό προσωπικά δε το προτείνω λόγω αισθητικής χώρου. Να σημειωθεί επίσης ότι στην δεξιά σάλα η σερβιτόρα έρχεται σπάνια, τη ψάχναμε με τα μάτια μας για ώρα αρκετές φορές. Τιμές σχετικά λογικές. Θα μπορούσα να ξαναπάω αν η παρέα το ήθελε ή ήμουν εκεί κοντά. Αλλά από δική μου επιλογή δε θα επέλεγα να πάω ξανά καθαρά και μόνο λόγω αισθητικής χώρου. Από άποψη πιάτων είμαι σίγουρος ότι έχει να μου δείξει αρκετά γευστικά πιάτα, όπως το μοντεκριστο.

Μέσα Ιουλίου καθίσαμε στο Ypsilon για καφέ και μοιραία πήραμε και μπέργκερ για συνοδευτικό. Είναι το νοστιμότερο που δοκίμασα στη Θεσσαλονίκη. Plain beef με δική τους μαγιονέζα και αν θυμάμαι καλά κλασσικά υλικά μέσα. Όπως πρέπει να είναι δηλαδή. Σωστά ψημένο και ζουμερό με πρωταγωνιστή το πολύ νόστιμο μπιφτέκι. Και οι πατάτες νόστιμες αλλά θα μπορούσαν να είναι και λίγες παραπάνω. Όπως και να έχει με την πρώτη ευκαιρία θα το ξανατιμήσω και το προτείνω. Αν δεν κάνω λάθος είχε γύρω στα 8 ευρώ αλλά με επιφύλαξη γιατί έχει περάσει καιρός.
Για το χώρο θα συμφωνήσω ότι είναι άνετος και καλόγουστος και η ατμόσφαιρα πολύ χαλαρή τουλάχιστον το καλοκαιρινό απόγευμα που πήγαμε εμείς.

Σπαγγέτι με αντζούγιες πολύ καλά, ωραίο βράσιμο της πάστας και η σάλτσα καλοδουλεμένη και νόστιμη. Η λεμονάδα με matcha και ginger εξαιρετικά δροσιστική. Φοβερή η αισθητική του χώρου και κατά κανόνα πολύ καλή μουσική!

Ο χώρος κατ' εμέ είναι από τους πιο όμορφους και άνετους στην πόλη. Το κτίριο πολύ ωραίο, ανακαινίστηκε ωραία, και το ντιζάιν μέσα είναι μπροστά (αναβίωση των 80ς) κ μακριά από το mainstream που παίζει παντού αλλού. Πολύ άνετος για να κάτσεις με λαπτοπ και να δουλέψεις, να διαβάσεις αλλά ως ένα σημειο γιατί από τις 12και και έπειτα γεμίζει κ έχει λίγο φασαρία. Μουσική καλή. Έχει δύο χωριστούς χώρους, καπνιζόντων όπου υπάρχει ντουμάνι και φασαρία και μη καπνιζόντων όπου είναι μια όαση ησυχίας και με σαφώς λιγότερο κόσμο. Καφές καλός. Κεράσματα με τον καφέ, υποτυπώδη. Ο κατάλογος καλός, για αυτό που είναι, δλδ να τσιμπήσεις κάτι (όχι να φας). Δυστυχώς δεν υπήρχαν τα αγγλικά μάφινς όταν πήγαμε. Πήραμε κάτι σαν σάντουιτς που είχε μελιτζάνα και αβγό αν θυμάμαι και ήταν πολύ νόστιμο. Τα κοκτέιλς φαίνονται πολλά υποσχόμενα και πρωτότυπα (δεν τσεκαρίστηκαν ακόμα). Αρνητικά: το σέρβις, ευγενικό, αλλά άφαντο. Θα πηγαίνω (ιδίως με το λάπτοπ).

Τσεκάρισμα για φαγητό την Τετάρτη 20/9 και μετά τις 6 το απόγευμα, στην κουζίνα που άνοιξε στις 15 Σεπτέμβρη με ώρες λειτουργίας από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 8 το βράδυ. Στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσω πως το μενού πρόκειται περισσότερο για φαγητό που ανταποκρίνεται στις ανάγκες των θαμώνων σε ένα μπαρ/καφέ/χώρο εργασίας, τουτέστιν πολλά (αρκετά πιο πρωτότυπα) σάντουιτς, vegan και vegetarian επιλογές, καναδυό μόνο ζεστά πιάτα και 2-3 γλυκά.

Ο χώρος είναι πολύ μεγάλος, χίπστερ αισθητικής, με τα τραπέζια τοποθετημένα αρκετά μεταξύ τους, τόσο μέσα, όσο κι έξω, και την επίπλωση να είναι εντελώς μινιμάλ. Προσωπικά το συγκεκριμένο μαγαζί, από άποψη αισθητικής, δε μου κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη, εκτός απ'ότι βρίσκεται στο ωραίο περιβάλλον των Άνω Λαδάδικων, πλαισιωμένο από παλιά αρχοντικά και κλειστές πια βιοτεχνίες κι επιχειρήσεις.

Στα του φαγητού, δοκιμάστηκε:
-σαλάτα με ωμό κολοκυθάκι, ντοματίνια, σταφύλια, τυρί, παξιμάδι κλπ, η οποία ομολογουμένως ήταν πολύ καλή. Ωραία επιλογή στο ταίριασμα γεύσεων, σωστή ισορροπία στις διαφορετικές υφές, μεγάλη ποσότητα. Γενικά δεν έχω να προσάψω απολύτως τίποτα, θα τολμούσα να τη χαρακτηρίσω άψογη γι'αυτό που ήταν.
-Σάντουιτς σε αγγλικό μάφιν με φιλέτο ψαριού, μαγιονέζα και λαχανικά τουρσί: μού άρεσε πολύ η ιδέα, γευστικά ήταν σίγουρα πολύ ενδιαφέρον και το σύνολο έδενε καλά, με μοναδική ένσταση ότι κάπου λίγο ξέφυγε η οξύτητα απ'το τουρσί και υπερίσχυσε κι η μαγιονέζα σε σημεία που κάπως έκρυψαν τη λεπτή γεύση του ψαριού, τ'οποίο πάντως ήταν σωστά μαγειρεμένο εξ όσων αντιλήφθηκα, και καθόλου στεγνό. Συνοδευόταν από καλές, χεράτες πατάτες τηγανιτές.
-νούντλς με χοιρινό μπραιζέ: μεγάλη αποτυχία. Εξεπλάγην ειλικρινά απ'το πόσο άνοστο μπορεί να είναι ένα πιάτο. Ήταν εντελώς επίπεδο γευστικά και φαγώθηκε μόνο λόγω μεγάλης πείνας.
Τα παραπάνω σε καλές ποσότητες + 1 signature coctail στα 8ευρώ αν δεν κάνω λάθος (συμπαθητικό) = 29ευρώ.

Τραγικό μείον για μένα το σέρβις, τ'οποίο κυριολεκτικά το ψάχνεις, σε ξεχνάει, σε παραπέμπει σε άλλο σερβιτόρο, γενικά κάθεσαι άλλη τόση ώρα απ'όση σκόπευες αρχικά στο μαγαζί γιατί περιμένεις να παραγγείλεις και να πληρώσεις. Αντιλαμβάνομαι φυσικά ότι το μαγαζί είναι τεράστιο και μονίμως γεμάτο με κόσμο, μ'αποτέλεσμα οι σερβιτόρες να είναι πράγματι μονίμως στο τρέξιμο, αλλά αφού το πράγμα έχει έτσι, ας προσλάβουν κι άλλους για να διευκολυνθεί η ζωή όλων μας.

Συμπέρασμα: προσωπικά δε θα επιδιώξω να ξαναπάω τώρα στα κοντά, γιατί έχει κάτι στο κλίμα του που εμένα δε μου κάθεται καλά. Αν τυχόν βέβαια ο δρόμος σας βγάλει για καφέ/ποτό, μη διστάσετε να δοκιμάσετε κάποιο απ'τα πιάτα του, η κουζίνα του είναι τουλάχιστον αξιοπρεπής σ'αυτό που προσφέρει.