Παράδεισος

Μία από τις πολλές Κυριακές πήγαμε στον Παράδεισο. Έχουμε πάει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια και παρατηρώ ότι είναι ένα από τα μαγαζιά που κάθε φορά ανανεώνει θετικά το ενδιαφέρον μας.

Καθίσαμε εκεί στο βάθος της αυλής γιατί κατέβαζε δροσιά από τον Όλυμπο τόσο που κάποιες στιγμές ένιωθες ότι χρειάζεσαι (άκου μάνα) ζακέτα! Κοντά στις δέκα γέμισαν όλα τα τραπέζια, κουρδίστηκαν τα όργανα και ξεκίνησαν οι δύο μουσικοί. Χωρίς μικρόφωνο, χωρίς να ενοχλούνται από την πολυκοσμία, δημιουργούσαν με τη μουσική τους μια ατμόσφαιρα που αρκετοί έδειχναν να απολαμβάνουν.

Το ξεχωριστό πιάτο που φάγαμε πέρσι και θέλαμε να ξαναδοκιμάσουμε ήταν η μοσχαρίσια μπριζόλα. Πολύ καλή όπως αναμενόταν, καλοψημένη όπως ζητήθηκε, με γαρνιτούρα ένα τσαμπί ντοματίνια, ΟΚ!

Είχαμε επίσης κεμπάπ και μπιφτέκι γαρνιρισμένα με πατάτες baby, σαλάτα, συνοδευτικά. Όλα τα πιάτα που δοκίμασα ήταν καλά και τα ευχαριστηθήκαμε. Ήπιαμε ροζέ κρασί χύμα, γενικά το χύμα δεν είναι στις επιλογές μου οπότε ακολουθώ την παρέα. Τιμές καλές, ανεβασμένες για την περιοχή, κερασμένο σταφύλι και παγωτάκια στο τέλος.

Αφήσαμε τους μουσικούς να τελειώσουν το τραγούδι τους και φύγαμε. Αν προλάβουμε θα πάμε άλλη μία φορά πριν κλείσει για χειμώνα. Αν πάλι δεν προλάβουμε ίσως πάμε στον Οινοχόο…

Εξαιρετική επιλογή για την περιοχή. Μεγάλες μερίδες, νόστιμες γεύσεις σε λογικές τιμές. Ανοίγει μόνο το καλοκαίρι. Στη μορφή του, λαϊκό ως περιβάλλον, είναι σα μια προστατευμένη από ήλιο και βροχή αυλή με ανεμιστήρες που αφήνουν την αίσθηση της δροσιάς. Πολλές Κυριακές υπάρχει ρεμπέτικη ζωντανή μουσική.