Tian Tian

Επίσκεψη για πακέτο για εξακρίβωση των προηγουμένων εντυπώσεων.

Η κυρία ήταν μόνη της. Σου βάζει 4 διαφορετικά στα χωρίσματα του αλουμινένιου (6 ευρώ). Τα φαγητά τα εξηγώ στη φωτό. Η μαγειρική είναι πιο φτωχή σε μυρωδικά και γεύσεις από το China Joy, πχ. το βραστό θα μπορούσε να είναι ελληνικό.. Αλλά αυτό που τα ακυρώνει όλα είναι η κυρία που είναι απότομη και σα να σου κάνει χάρη, και ΔΕΝ οφείλεται στη διαφορά πολιτισμών κτλ κτλ. Τελεία και παύλα .-

δοκιμη μεσημεριανη στο κινεζικο που πατησε* ο δοκιμαστης.
ησυχο περιβαλλον, ειχε μονο μια παρεα οταν κατσαμε, απλο εσωτερικο χωρις φρου φρου

μενου δεν υπαρχει αλλα συνεννοηση βγηκε τελικα με ενα παλικαρι που ηρθε κατα τη διαρκεια της παραγγελιας -οι κοπελες γνωριζουν μονο κινεζικα.

τελικα πηραμε "κοτοπουλο", "μοσχαρι" και ρυζι:
το ρυζι (μεγαλη μεριδα) εμοιαζε με ολογραμμα του χορτιατη* και χρειαζοταν τους αντιστοιχους ορειβατες και τα κρεατικα ηταν κι αυτα μεγαλουτσικα. σε νορμαλ τσιμπηματακι 2 ατομα χορταινουν με μια μεριδα + ρυζι. σε πλαισια αγνοιας 2 ατομα παραγεμιζονται στο ιδιο ματς.

τωρα απο γευσεις δεν εχω αρκετη εμπειρια για συγκρισεις, θα 'λεγα ενταξει χωρις να με εκπληξει κατι. μερικα υλικα τα πετυχα πρωτη φορα (ενα φυκοειδες, εντονη παρουσια τζιντζερ).
το μοσχαρι οκ με ζουμακι ταμαμ για παπαρες, το παναρισμα στις μπουκιες του κοτοπουλου ηταν καπως παπαριασμενο και η γευση του γενικα ανοστη.
λεπτομερεια: η μεριδα μοσχαρι ηρθε σε μεταλλικο καυτο ταψακι με αλουμινοχαρτο.

στο τελος, 3 πιατα μαζι με το νερο μας βγηκε ενα δυνατο καζικι 27€ που μαλλον προκυψε απο την κοιλια της ιδιοκτησιας (10 το μοσχαρι, 8 το κοτοπουλο, 7 το ρυζι!)

θα εγραφα πως θα ηθελα να ξαναπαω για να δοκιμασω το σετακι με πιατακια που ειδα να τρωει η παρεα διπλα αλλα, περα απο την πιθανη αδυναμια να βγει ακρη στην παραγγελια,
ειμαι αρνητικα προδιαθετημενη απ' το καζικτσιδικο προφιλ

(*χρειαζομαι αναβαση!)

[σχετικά με τη φήμη: δεν είναι φήμη, είναι ότι το κινέζικο όπως το ξέρουμε εμείς οι δυτικοί αναπτύχθηκε κυρίως στην Αμερική

https://en.wikipedia.org/wiki/American_Chinese_cuisine ]

Οι πολεμικοί ρεπόρτερ του ταβερνοχώρου είναι ανήσυχοι και δεν κάθονται στα αβγά τους.. Πήγα και τόλμησα να φάω, όπως είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πρωτύτερα!

Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει τη φήμη ότι τα κινέζικα για τους κινέζους δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά που ξέρουμε.. και είναι λογικό: το Chow mein "εφευρέθηκε" στην Αμερική, το Moo Shu το ίδιο περίπου.. Έτσι είναι κι εδώ: χύμα, ακατέργαστο μαγειρευτό μόνο για κινέζους. Μια κυριούλα σου βάζει 4 διαφορετικές γεύσεις (κυρίως κρέας σε απίστευτες μορφές) σε αλουμινένιο πιάτο μιας χρήσης με χωρίσματα και σου δίνει και ένα μεγάλο "Λύζι" μαζί. Μαχαιροπήρουνα μόνον πλαστικά, γιατί ΟΛΟΙ γύρω τρώνε με ξυλάκια! 6ευρώ έχει αυτή η μερίδα. Η επικοινωνία είναι ελλειπτική και γενικά δεν ασχολείται κανείς μαζί σου. Πάντως το μέρος είναι οκ καθαρό, πιο καθαρό από πολλά μαγαζιά που γνωρίζω..

Έκανα το λάθος και ζήτησα μια μπύρα 500ml χύμα Heineken από κάνουλα. 4ε δυσανάλογα πολύ για το μέρος.

Γενικά πάντως τρελή ανθρωπολογική εμπειρία, είναι σα να ταξίδεψες Κίνα και έχει σχέση μόνο λίγο με το Siniko Teixos (!).. Not for the faint of heart!..

Κάπου στον εορτασμό της κινέζικης πρωτοχρονιάς φέτος είδα ότι ένα απ τα catering ήταν το εν λόγω "canting" (??), οπότε είπα να πάω να κάνω αναγνώριση εδάφους..

Πήγα στην Προμηθέως να δω τι είναι αυτό τελικά. Για να μην μεταφέρω τον διάλογο, σάς λέω ότι ο κύριος με μεγάλο ζοριλίκι με πληροφόρησε ότι είναι μαγειρείο για κινέζους, ΔΕΝ έχουν μπουφέ κι ότι μπορεί να μην μπορώ να φάω τα φαγητά τους! Με λίγα λόγια έκανε σχεδόν ό,τι μπορούσε για να με διώξει!

Δεν ήταν να φάω γι αυτό και δεν δοκίμασα, όμως είναι απίστευτο αυτό το υβρίδιο μαγκιάς (όπως την ξέρουμε από τον έλληνα ταβερνιάρη) με κινέζο low level μάγειρα! Εγώ πάντως θα το προσπαθήσω κάποια στιγμή το τόλμημα.. :-)