Πληροφορίες
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Το κατάστημα αυτό έχει κλείσει.
| Κατηγορία | Ταβέρνα |
| Διεύθυνση | Σθένωνος 10, Θεσσαλονίκη |
| Νομός | Θεσσαλονίκης |
| Χάρτης | |
| Χαρακτηριστικά | |
| Λέξεις κλειδιά | |
| Άνοιξε | 1936 |
| Έκλεισε | περίπου 2004 |
Οδηγίες πλοήγησης
Πρόσθετες πληροφορίες:
Κουτούκι ξακουστό για τον λαϊκό ιδιοκτήτη του, τον Τζότζο Καφετζίδη και τον αδερφό του Λευτέρη.
Το άρθρο "
Το άρθρο "
Πηγές:
Το άρθρο "
Το άρθρο "
- Ο “Τζότζος” στην Ανω Πόλη δημιούργημα του θρυλικού αριστερού Καφετζίδη. Κάτω ταβέρνα, πάνω το σπίτι του. ”Ο πατέρας μου είχε έρθει πρόσφυγας από το Σχολάρι και τη Ραιδεστό και η μάνα μου από το Μαρμαρά.
” θυμάται σήμερα ο Τζότζος Καφεντζίδης. - Οικογένεια πολυμελής από τη μεριά της μάνας, με πέντε αδέρφια και τον παππού Καρατζά, προϊστάμενο στην εκκλησία του Αγίου Μηνά, ενώ πατέρας ο προκομμένος ο κυρ-Βαγγέλης που το όνομα του έγινε μέχρι και στάση λεωφορείου στην Άνω Πόλη, η περίφημη Στάση Βαγγέλη, έξω από την ταβέρνα.
- Την ταβέρνα την έφτιαξε το 1936, σε ένα κτίσμα που πάνω ήταν το σπίτι και κάτω η ταβέρνα που μονοπωλούσε τη ζωή της οικογένειας. Είναι τα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά, η οικογένεια έχει αριστερές καταβολές και δέχεται συχνά πυκνά διώξεις, κυνηγητό και επισκέψεις της αστυνομίας. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που δεν έβρισκαν τον κυρ-Βαγγέλη και άρπαζαν από το γιακά τον παππού, τον θρυλικό Παναγιώτη Καρατζά, που αργότερα έδωσε το όνομα του σε ένα μικρό δρόμο στο Βαρδάρη.
- Οι δυο του γιοι που ανέλαβαν να συνεχίσουν, ο Τζότζος και ο Λευτέρης. Ο Τζότζος απολύθηκε από το στρατό το 1961 και άρχισε να δουλεύει στην εβραϊκή οικογένεια Μπενσουσάν, στα Άνω Λαδάδικα. Χαρακτηρισμένος αριστερός δεν ένοιωθε ποτέ ασφαλής ενώ η Ασφάλεια πρόσταζε στον Μπενσουσάν να τον απολύσει, όμως συνέχιζε τη ζωή του και σήμερα θυμάται τα θρυλικά πάρτι με τη νεολαία της ΕΔΑ στα τέλη του 50.
- Η αριστερή στάμπα στην οικογένεια τους κυνηγούσε. Ήταν και η συγγένεια με έναν αδερφό της μάνας τους, πολύ σπουδαγμένο άνθρωπο, καθηγητή Πανεπιστημίου στην Τασκένδη που έβγαζε μάτι. Οι ίδιοι δεν το έκρυψαν ποτέ, άλλωστε εξορίζοντας ακόμα και τα αναψυκτικά τύπου cola ως δείγματα του καπιταλισμού από το μενού.
- Το μαγαζί πέρασε στα χέρια των παιδιών στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα και οι επισκέψεις της αστυνομίας πύκνωσαν. ”Τη βδομάδα 4 φορές ήμουν στα δικαστήρια” μου λέει ο Τζότζος σήμερα. ”Νάναι καλά μια δικηγόρος η κ. Όλγα Τσικόνη από το Μεσσολόγγι που αγάπησε το μέρος και έφερε σιγά σιγά και δικαστές και δικηγόρους και με γνώριζαν πια και δεν με κυνηγούσαν”.
- Οι τσαμπουκάδες και τα σπασίματα δεν λείπουν πλάι στις πενιές. Ένα βράδυ στα τέλη του ΄90 ξεσπά ένας καβγάς από το τίποτε, ένα μπουκάλι προσγειώνεται σε ένα κεφάλι και ένας θαμώνας πέφτει νεκρός. Λυπήθηκα πολύ αλλά πήγαινε γυρεύοντας λέει σήμερα.
- Ο Γιώργος Καφετζίδης απεβίωσε στις 21 Νοεμβρίου 2017.
Πηγές:
- Άρθρο Τα στέκια των αντικαθεστωτικών την εποχή της δικτατορίας από την express.
gr (τελευταία πρόσβαση Μάρτιο 2012). - Άρθρο Αν έχεις πάει στου Τζότζου ξέρεις τι θα πει ζωή από την parallaximag.
gr (τελευταία πρόσβαση Νοέμβριος 2017).
Εικόνες (2)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Εξωτερικά αφότου έχει κλείσει (Σεπτέμβριος 2011)
Εξωτερικά αφότου έχει κλείσει (Σεπτέμβριος 2011)
Σxόλια (11)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν αφορούν ένα κατάστημα που έχει κλείσει.
Επισης στο τζακι βαζαμε οτι ξυλο να ναι(βαμμενο κτλ) με αποτελεσμα το ντουμανι να ειναι απιστευτο.
Οταν ελεγε τον καταλογο τις πατατες τις ελεγε αρχιδια γης και αν του παραγγελνες κοκα πουστια αμερικανικη
Ο Λευτέρης είχε πίεση πάνω από 20, οι φήμες έλεγαν ότι είχε 22-23 και δεν έκανε τίποτε, "
Και ύστερα μια νύχτα που με έναν φίλο αποφασίσαμε να ξανακάνουμε βόλτα κάστρα, δεκαετία 2000, μπαίνουμε τυχαία μέσα στο μαγαζί να φάμε και είναι όλα τα φώτα σβηστά, και είναι στην ουσία το τραπέζι μετά την κηδεία του Λευτέρη. Κάτσαμε με τον Τζότζο, τον γνωρίσαμε καλά, είπαμε ιστορίες.. :
απο φαγητο, τιμες κτλ δεν θυμαμαι τιποτα.
αυτό που θυμαμαι ειναι οτι στο τζάκι έκαιγε όντως νοβοπαν, μου ειχε κανει εντυπωση.
το καλυτερο όμως ηταν η ζωντανη μουσική που ειχα πετύχει: ένας αγγλος με την κιθαρα του να λέει ροκ τραγουδια.
κριμα που δεν υπαρχουν (μαλλον) τετοια μαγαζια σημερα.