Στα 1500 μέτρα περίπου στις δυτικές πλαγιές των Πιερίων το κρύο ξυρίζει στο σχεδόν ερημωμένο Καταφύγι Κοζάνης (γενέτειρα του καζαντζακικού ήρωα Ζορμπά). Αρχές Νοέμβρη και μόνο στην ταβέρνα αυτή υπήρχε μακρινό σημάδι ζωής από φως και σόμπα. Δοκιμάσαμε πανσέτες, λουκάνικο, μπιφτεκάκια, όλα στα 7 ευρώ και δυστυχώς μέτρια, απλώς καλή τηγανητή πατάτα, ωραία χόρτα και μπουγιουρντί και μελιτζάνα ψητή που της έλειπε οξύτητα, το τσίπουρο σπιτικό - από φίλο βαρύ, μας βγήκε στα 12,5 ευρώ/άτομο (με ένα ποτηράκι τσίπουρο) για αποδεκτό φαγητό. Αν παρολαυτά δεν σας αποθαρρύνει και ο κακός, ήδη πεσμένος και νεροφαγωμένος δρόμος, και βρεθείτε στα μέρη δοκιμάστε ένα τηλέφωνο πριν γιατί στο χωριό μένουν το χειμώνα τρεις κάτοικοι, ένας σκύλος, δυο-τρεις γάτες, αλεπούδες και άλλα ζωντανά του δάσους, και η ταβέρνα κλείνει. ΥΓ: Το καλοκαίρι από την άλλη το Καταφύγι φέρεται να τραβάει τους αναζητούντες τη δροσιά.