Κρίνος

Πραγματικά από το δημοτικό όταν περνούσα το μαγαζί είναι το ίδιο και τώρα χωρίς καμία αλλαγή. Τόσες δεκαετίες παίζει μόνο ένα βάψιμο να έχει κάνει. Οι αφίσες, το ημερολόγιο της Δόξας, ο μουσαμάς, τα πιάτα και οι καρέκλες είναι όλα ίδια από το '90.
Τώρα όσον αφορά τις μπουγάτσες δεν είναι τίποτα το αξιοπρόσεκτο. Τσιγκουνεύεται ακόμα και το γάλα στην κρέμα και το αραιώνει με νερό. Η μπουγάτσα με σπανάκι είναι σαν να τρως βραστό σπανάκι. Η μπουγάτσα με κιμά είναι καλή, ειδικά όταν την βγάζει ζεστή ζεστή. Η ζαμπονοκασερόπιτα κάπου στο κέντρο έχει λίγο ζαμπόν και κασέρι. Η λουκανόπιτα ντάξει αλλά το λουκάνικο κάλλιστα γίνεται και μίνι γκλομπ επειδή είναι σκληρό. Για γάντια ούτε λόγος, ενίοτε ακουμπάει και με γυμνά χέρια.
Αν και θα μπορούσα να φάω αλλού καλύτερα, συνεχίζω να πηγαίνω μετά από ξενύχτι μόνο και μόνο για την cultίλα και για τις παλιές μνήμες με την παρέα.