Συμφωνώ και επαυξάνω.
Κάποτε η "κυρά Σοφούλα με τον μοναδικό κυρ Λάζαρο" οδήγησαν τα τρίγωνα τυροπιτάκια στην ακμή σε βαθμό λατρείας.
Τώρα η απόλυτη παρακμή
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
Ο dokimastis εχει απολυτο δικιο ως προς την περιγραφη των προιοντων. Προσπαθησα να ειμαι οσο πιο κομψος γινεται δυστυχως ομως εις βαρος της αληθειας. Επισης πρεπει να πω πως ηταν πολυ τυχερος που δεν πετυχε την σπανακοπιτα μιας και ειναι πραγματικα κακη. Θα ηθελα εδω να πω πως οταν εγινε η μεταβιβαση του καταστηματος πριν απο 20 και χρονια η κυρα Σοφια ειχε δωσει την αυθεντικη συνταγη στον καινουργιο ιδιοκτητη αλλα χρονο με τον χρονο υποβιβαζοταν η ποιοτητα μεχρι που φθασαμε στην καταψυξη των προιοντων πραγμα ανηκουστο ηθικα συμφωνα παντα με τα δεδομενα εκεινης της εποχης.
Ωραία η ιστορία του bibi. Όμως η πραγματικότητα εν έτει 2020 είναι ως εξής: ένα άδειο μαγαζί με μόνο αυτά τα τρίγωνα τυροπιτάκια (τύπου Κούκος/ Ασβεστοχώρι/ Περαία, δηλ. φουλ σφολιατάκια "Πουφ"). Γεύσεις "Τυρί, Κασέρι, Λουκάνικο, Κρέμα". Ούτε ένα χορταρικό τύπου Σπανάκι, Πράσο κτλ.. Έφυγα και έμεινα με την ιστορία του bibi...
Πραγματι εδω ηταν το τυροπιταδικο της κυρα Σοφιας η οποια ειχε και δυο κορες που δουλευαν στο μαγαζι 70ς, 80ς. Ειχε οντως καταπληκτικα τριγωνα τυροπιτακια. Η ''καινουργια'' διευθυνση εχει κρατησει την ποιοτητα στα τυροπιτακια χωρις φυσικα να ειναι ακριβως ιδια. Απεναντι υπηρχε ο κινηματγραφος Β' Προβολης ο Αβερωφ και πριν μπουμε μεσα παιρναμε μια μεγαλη σακουλα μαυρα σπορια ο καθενας και τα τρωγαμε καθολη την διαρκεια της προβολης η οποια ηταν στην καλυτερη περιπτωση 4 ωρες γιατι καποιες φορες μπαιναμε μεσα στις 4 το μεσημερι και βγαιναμε στις 11.30. Επειδη μετα απο τοσες ωρες πεινουσαμε βγαιναμε εξω και αγοραζαμε σουβλακια απο το σουβλατζιδικο διπλα στην κυρα Σοφια και τα τρωγαμε μεσα στον σινεμα. Τι βρισιμο θα εριχνε η καθαριστρια. Αυτα τα πραγματα ηταν αποδεκτα τοτε ακομη και απο τον ιδιοκτητη του κινηματογραφου. Αλλες εποχες.
Κάποτε η "
Τώρα η απόλυτη παρακμή