Ηλίας Παπαλεξίου

Βρεθήκαμε εδώ μετά από υπόδειξη του Σάκη Σουλάντζου (βλέπε Αγ. Πάντες Φωκίδας). Τον τιμά που μίλησε με καλά λόγια για τον Παπαλεξίου, ειδικά μια και είναι και σχετικά κοντινός και θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και ανταγωνιστές. Μπράβο του.. Αγνοί και γνήσιοι άνθρωποι (γνωρίζονται ελάχιστα, απ' ό,τι μάθαμε)

Στο προκείμενο: ο Παπαλεξίου είναι το βασίλειο και το όργιο της σούβλας μαζί! Απλός χώρος λειτουργικός μέσα στο χωριό, σε μια γωνία. Πήγαμε βραδάκι Σαββάτου, όντας φαγωμένοι απ το μεσημέρι, γιατί ΔΕΝ ΕΙΧΕ τίποτα άλλο να κάνουμε η παρέα στην περιοχή.. (!)

Το μαγαζί ήταν γεμάτο και περιμέναμε να αδειάσει τραπέζι. Σε μια σάλα ισόγεια είναι όλοι, και δίπλα είναι οι τεράστιες σούβλες, που πηγαινοέρχονται οι πιατέλες με τα τεμαχισμένα αμνοερίφια! Ένας χαμός, ένα πραγματικό χρηματιστήριο: μόλις ετοιμάζεται η πιατέλα γίνεται μια συνεννόηση με νοήματα και φωνές από μακριά, και η πιατέλα ταξιδεύει με σερβιτόρο, ή στα χέρια, από τραπέζι σε τραπέζι!

Του ζητήσαμε κοκορέτσι και σπληνάντερο. Το 2ο είχε τελειώσει, κι απ το πρώτο είπε ότι έχει λίγο. Έφερε μια μικρή μερίδα. Ύστερα ζητήσαμε κεμπάπ (δε διευκρινίζεται τι, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ αρνί) Λέει "δεν έχω τώρα κεμπάπ, θα σας φέρω λίγο αρνάκι να τσιμπήσετε, και βλέπουμε".. Έρχεται μια τεράστια πιατέλα αρνί!!... Με τα 1000 ζόρια την ψιλοφάγαμε, αλλά του λέμε "άκυρο το κεμπάπ". Λέει γιατί; κτλ κτλ.. Σε λίγο το φέρνει "όχι, μη, δεν αντέχουμε, έλεος" και λέει σας το κερνώ!! Βέβαια δεν καταφέραμε να την φάμε, αλλά να πω ότι ήταν προβατίνα και ήταν σκληρή.. Δεν μπορούσα να την φάω εγώ.

Ο Παπαλεξίου είναι μορφή, σαράντα χρόνια στο αμνοερίφιο.. Πλέον υπάρχουν γιοί που το συνεχίζουν το βασίλειο, αλλά ασχολείται κι ο ίδιος πολεμώντας με τα κάρβουνα. Μάλλον πια είναι η 2η φύση του. Ευχαρίστησε για τον Σουλάντζο. Κάποια στιγμή εμφανίζεται από πέρα και φέρνει μια σούβλα πάνω απ το τραπέζι (σα ξίφος) με ένα καρβέλι ψητό τρυπημένο επάνω, και φωνάζει "ΠΑΡΤΟ!". Ήταν το ψωμί.. :-))

Στο τέλος ζητήσαμε το λογαριασμό, με σαλάτες κτλ. κρασιά. Με κοιτάει και λέει "δώσε ένα 25άρι" για όλους!! (ήταν μόνον ένα φιλοδώρημα..)

Φοβερή εμπειρία- δεν ξέρω αν αντέχεται πάνω από μια-δυο φορές το χρόνο- συστήνεται μόνον για φαν του είδους.

Ίσως η χοληστερίνη στο αίμα μου να μην έχει επανέλθει ακόμα.


ΥΓ. καλτ το ότι για να πας τουαλέτα βγαίνεις έξω, παίρνεις ένα ασανσέρ σπιτιού και κατεβαίνεις σε ένα άσχετο υπόγειο... Καλτ!!