ντίσκο Ρωμέικο

Κλειστό για λίγες ημέρες, σύμφωνα με την επιγραφή του καταστήματος χθες 18/10

Δεν έχω να προσθέσω κάτι στα καλά λόγια για το μαγαζί. Νόστιμο φαγητό, τιμές που ευνοούν το να δοκιμάσεις διαφορετικά και πολλά πιάτα, γρήγορο/ευγενικό σέρβις παρά το ότι ήταν γεμάτο.

Στα του φαγητού θα προσθέσω την εξαιρετική πυκτή, καθώς και το τυρολουκάνικο που ήταν πεντανόστιμο (αμφότερα δεν είδα να αναφέρονται στον καταχωρημένο κατάλογο, υπάρχουν!). Να τα δοκιμάσετε.

από τα πιο αγαπημένα μαγαζιά σε όλη την επικράτεια...
πολλαπλή επίσκεψη με μπυρίτσες και κρασί, καπνιστή γλώσσα, απάκι, πατατοσαλάτα και τριλογία απλή. τιμές πολύ νορμάλ, κέρασμα φουλ και φιλικό σέρβις που σε κάνει να νιώθεις το μαγαζί δικό σου...
σε κάθε ευκαιρία αξίζει το ταξίδι για τη δοκιμή...

Πολλοστή επίσκεψη στην υπέροχη τοποθεσία αυτή για τσίπουρο, πλάι στο ρυάκι με τους παπιο-επαίτες. Το τσίπουρο άνευ ήταν πολύ καλό, σε καλό επίπεδο οι μεζέδες (σκουμπρί, φάβα, μανούρι) και ιδιαίτερη μνεία στο πολύ καλό καραμανλίδικο λουκάνικο με τη ρώσικη, το οποίο πήραμε σε δεύτερη γύρα, και οι τιμές καλό vfm. Για μένα αξίζει και παρα-αξίζει, αρχίζει να το μαθαίνει όμως ο κόσμος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ευκολία του βρίσκω-τραπέζι-κάθομαι.

περαστικος απο λιτοχωρο εκανα μια σταση για χαλαρο τσιπουρακι και διαλεξα το ρωμεικο. βρηκα ακριβως αυτο που εψαχνα. πολυ ωραια τραπεζακια εξω διπλα στο αγαπημενο ποταμι του ενιπεα. πολυ καλο τσιπουρο χωρις, λιγα μεζεδακια, αρκετα νοστιμα. δεν ειναι μαγαζι για φαγητο παρα μονο για ενα τσιμπημα μην πινεις ξεροσφυρι. χαλαρο και ευχαριστο προσωπικο. θα ξαναπαω

Έχω πάει αρκετές φορές. Την μέρα πιο πολύ χαλαρό καφενείο, το βράδυ καφενείο μπαρ. Μια χαρά εξυπηρέτηση, ό,τι έχω δοκιμάσει από μεζέδες πολύ καλό και ρακί και τσίπουρο άνευ πολύ αξιόπιστα (με αρκετά λίτρα "δοκιμή"). Όποτε είμαι στην περιοχή το προτιμώ.

Κάτω στο ποτάμι στον Ενιπέα (Λιτόχωρο) έχει ξαναφτιαχτεί, με πληροφορούνε, μια νέα πιάτσα, με κάμποσα μαγαζιά. Μεταξύ των οποίων όμως δεσπόζει το "ρωμέικο".

Πήγαμε Σάββατο βράδυ να το διαπιστώσουμε και ιδίοις όμμασι. Χώρος ζόρικος, συνδυασμός από μπαράκι και καφέ, με διάφορα χρώματα που παραπέμπουν σε παλιές εποχές (ντίσκο υπήρχε στην περιοχή στα 70ς, λένε), ζωγραφιές στους τοίχους και μενού αυστηρά μεζέδων. Τους δοκιμάσαμε σχεδόν όλους- είναι κοντά στα 3ε όλοι, έτσι ώστε να παίρνεις πλειάδα. Τα φαγώσιμα ήταν πολύ καλά- δεν ξεχώρισα κάτι.

Όμως στα ποτά υπήρξε πρόβλημα, μάλλον επικοινωνίας: ζητήσαμε ρακή, έφερε τσίπουρο, καλούτσικο. Όταν του είπα ότι δεν είναι ρακή, ζήτησε συγγνώμη και έφερε πραγματική ρακή (λεπτόρρευστη, μονοβρασμένη κτλ) ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΜΥΡΙΖΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΑZAΞ! Ήπιαμε λίγο και δεν αντέξαμε και του ΞΑΝΑζητήσαμε το πρώτο τσίπουρο, κι αυτός πήρε και ξαναγέμισε το μπουκάλι με το άζαξ με τσίπουρο, που είχε και λίγο απομεινάρι, κι έτσι ΞΑΝΑΜΥΡΙΖΕ άζαξ! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Τραβούσαμε τα μαλλιά μας! Πάλι ΑΖΑΞ!!

Για να γίνω καλύτερα αντιληπτός: στο τέλος μας πρότεινε να φέρει κάτι για γλυκό. "Τι έχετε;" "Γλυκό κουταλιού" "Βάλε μας και γιαούρτι, οκ;" "ΟΚ!..." και δεν τα έφερε ποτέ, παρά όλη αυτή την κουβέντα και τα πρότερα λάθη!! Κρίμα το παιδί, γιατί ήταν και νεαρός, να τα μπερδεύει έτσι...

Αν δεν ήταν αυτή η απερίγραπτη φάση με το παιδί, το μαγαζί είναι πολύ καλό. Φυσικά είχε πολύ κόσμο, Σάββατο βράδυ, καλό καιρό, μέσα-έξω τραπέζια. Ήταν γεμάτο ως αργούτσικα.