Επίσκεψη μετά από βουτιά στην Νταμούχαρη (ωραίο μέρος btw).
Αρκετά basic όσα δοκιμάσαμε (καλαμαράκια, γαύρο, σαρδέλα).
Τα απογύρω, πατάτες, τζατζίκι, κολοκυθάκια καλά.
Στα θετικά ότι με το τσίπουρο έφερε μεζέ (στην πρώτη γύρα).
Στα μείον ότι δεν έφερε επιδόρπιο ή φρούτο.
Θελήσαμε να πιούμε ένα τσιπουράκι μετά την βουτιά στη Νταμούχαρή και μας πρότειναν αυτό το μαγαζί. Ό,τι πήραμε μέτριο εκτός από το χταπόδι που ήταν πολύ καλό. Η τοποθεσία όπως τα λέει ο jimador αλλά δε με συγκίνησε ιδιαίτερα.
Γενικά θα απέφευγα τη Νταμούχαρη για φαγητό, δεν έχω βρει κάτι καλό τόσα χρόνια.
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
Δίπλα στην πολύ όμορφη παραλία, στο λιμανάκι όπου γυρίστηκε το Mamma Mia (και έκτοτε την πλασάρουν με τον κλασσικό μίζερο τουριστικό τρόπο). Το πρότεινε ένας ταξιδ.οδηγός, μου άρεσε και το "αντισυμβατικό" λουκ του ιδιοκτήτη, οπότε κάτσαμε.
Παραγγείλαμε μία μερίδα σουβλάκι, μία μπιφτέκι, χωριάτικη, πατάτες, τζατζίκι και μπύρες. Και μας λέει ο ιδιοκτήτης με πολύ υποτιμητικό ύφος "μμμ, πρωτοτυπήσατε!" λες και το μενού του έχει τίποτα αχιβάδες αχνιστές. Παστίτσιο ήταν το πιο "εξωτικό" πιάτο. Στο Πήλιο όλα αυτά, με τα τσιπουράδικα και τα μεζεδοπωλεία.
Μετά το πρώτο στράβωμα και αρκετή αργοπορία, μας ήρθε η ακριβή χωριάτικη με έξι ελιές εκ των οποίων οι τέσσερις εμφανώς σκουληκιασμένες, σε κατάσταση που δεν μπορεί να σου "ξεφύγουν" και να μπουν σε πιάτο που σερβίρεις.
Εκτός αν αδιαφορείς πλήρως.Γιατί ξέρεις πως το μέρος και η "φήμη" σου θα σου φέρουν κι άλλους πελάτες χωρίς να σε ενδιαφέρει αν θα ξανάρθουν ή θα φύγουν σιχτιρίζοντας.
Απόδειξη φυσικά και δε μας έφερε.
Εν κατακλείδι, ένα εκπληκτικά διατηρημένο, αιώνιο δείγμα ελληνικού τουριστικού απολιθώματος.
Οδηγίες πλοήγησης
Αρκετά basic όσα δοκιμάσαμε (καλαμαράκια, γαύρο, σαρδέλα).
Τα απογύρω, πατάτες, τζατζίκι, κολοκυθάκια καλά.
Στα θετικά ότι με το τσίπουρο έφερε μεζέ (στην πρώτη γύρα).
Στα μείον ότι δεν έφερε επιδόρπιο ή φρούτο.
Overall, όχι άσχημα, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο.
Γενικά θα απέφευγα τη Νταμούχαρη για φαγητό, δεν έχω βρει κάτι καλό τόσα χρόνια.
Παραγγείλαμε μία μερίδα σουβλάκι, μία μπιφτέκι, χωριάτικη, πατάτες, τζατζίκι και μπύρες. Και μας λέει ο ιδιοκτήτης με πολύ υποτιμητικό ύφος "
Μετά το πρώτο στράβωμα και αρκετή αργοπορία, μας ήρθε η ακριβή χωριάτικη με έξι ελιές εκ των οποίων οι τέσσερις εμφανώς σκουληκιασμένες, σε κατάσταση που δεν μπορεί να σου "
Εκτός αν αδιαφορείς πλήρως.
Απόδειξη φυσικά και δε μας έφερε.
Εν κατακλείδι, ένα εκπληκτικά διατηρημένο, αιώνιο δείγμα ελληνικού τουριστικού απολιθώματος.