Έχουν κι οι Ισπανοί τον δικό τους “Ρομπέν των Δασών” : ονομαζόταν Luis Candelas, ένας ευυπόληπτος ευγενής την ημέρα ο οποίος μεταμφιεζόταν σε άρπαγα ληστή τη νύχτα κάπου εκεί στα 1830. Τα θύματά του ήταν οι περιουσίες και οι... γυναίκες των άλλων αριστοκρατών. Είχε γίνει λαϊκός ήρωας , μοιράζοντας τη λεία του στους φτωχούς(σίγουρα αποτέλεσε το πρότυπο για τον μεταγενέστερο θρύλο του Ζορρό ). Εν τέλει συνελήφθη και απαγχονίστηκε στην Plaza Mayor, ο θρύλος του όμως έμεινε ζωντανός και ετούτη η “σπηλιά”(las cuevas) που ήταν το καταφύγιό του , κολλητά ακριβώς στην Plaza Mayor γοήτευσε τον κατοπινό ιδιοκτήτη της που λειτούργησε με το όνομα του ήρωα το παραδοσιακό αυτό ισπανικό εστιατόριο.
Οι σερβιτόροι είναι ντυμένοι με τη φορεσιά του διάσημου ληστή και ο χώρος είναι διακοσμημένος με πορτραίτα του.
Στα του φαγητού τώρα: Για πρώτα πιάτα γευτήκαμε ισπανική ομελέτα (στην οποία έχω ιδιαίτερη αδυναμία)”, πικάντικα λουκάνικα .μανιτάρια σκορδάτα , χαμόν , κροκέτες με μπεσαμέλ και χαμόν και για κυρίως γουρουνόπουλο γάλακτος (<1 μηνός) ψητό στον παραδοσιακό ξυλόφουρνο (cochinillo asado). Ήταν όλα καλά έως πολύ καλά.
Για γλυκό μας σέρβιραν γαλατόπιτα φτιαγμένη στο τηγάνι, γαρνιρισμένη με κυδωνόπαστο.
Η γαστριμαργική εμπειρία συμπληρώθηκε και ακουστικά με μια τετράδα παραδοσιακών μουσικών με έγχορδα και τραγούδι .
Το δείπνο ήταν επαγγελματικό , οπότε δεν μπορώ να κρίνω τις τιμές.
Το εστιατόριο αξίζει τόσο ως φαγητό όσο και ως τουριστική ατραξιόν.
Οι σερβιτόροι είναι ντυμένοι με τη φορεσιά του διάσημου ληστή και ο χώρος είναι διακοσμημένος με πορτραίτα του.
Στα του φαγητού τώρα: Για πρώτα πιάτα γευτήκαμε ισπανική ομελέτα (στην οποία έχω ιδιαίτερη αδυναμία)
Για γλυκό μας σέρβιραν γαλατόπιτα φτιαγμένη στο τηγάνι, γαρνιρισμένη με κυδωνόπαστο.
Η γαστριμαργική εμπειρία συμπληρώθηκε και ακουστικά με μια τετράδα παραδοσιακών μουσικών με έγχορδα και τραγούδι .
Το δείπνο ήταν επαγγελματικό , οπότε δεν μπορώ να κρίνω τις τιμές.
Το εστιατόριο αξίζει τόσο ως φαγητό όσο και ως τουριστική ατραξιόν.