Πληροφορίες
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Το κατάστημα αυτό έχει κλείσει.
Κατηγορία | Μεζεδοπωλείο |
|
Διεύθυνση | Στοά Κολόμβου, Εγνατία 31, Θεσσαλονίκη |
Νομός | Θεσσαλονίκης |
Χάρτης |
|
|
Χαρακτηριστικά |
|
|
Λέξεις κλειδιά | |
Άνοιξε | περίπου 2005-2006 |
Έκλεισε | 2016 |
Έχει εξωτερικά τραπεζάκια, αλλά μέσα στην σκεπασμένη στοά.
Η γνώμη μας
Εμφάνιση όλων των εικόνων
txreview#1515#0
Εικόνες (10)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Ο Σωτήρης πρέπει να πέρασε και από Βαλαωρίτου 37
Εξωτερικά (Δεκέμβριος 2014)
Μανιτάρια (ελαφρώς καμένα)
Χύμα ρετσίνα (δεν μου άρεσε)
Κατάλογος (1)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Σxόλια (68)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν αφορούν ένα κατάστημα που έχει κλείσει.
Σχόλια (68)
tavern_comments#1515#0#0
Φοιτητικό στέκι, το οποίο το κρατήσαμε ως επιλογή ανάμεσα στα πολλά, έπειτα από την ολοκλήρωση των σπουδών μας. Θυμάμαι ακόμα τα hangovers απ' τις χύμα τις ρετσίνες του. Επίσης, θυμάμαι πως είχε εκπληκτικές μελιτζάνες φούρνου, τόσο μαλακές, που μπορούσες με ένα καλαμάκι του φραπέ να τις ρουφήξεις. Υπέροχες.
Έπειτα άνοιξε δίπλα μπαράκι το οποίο συνέβαλε στην ήδη υπάρχουσα οχλαγωγία. Γενικά πολύ φασαρία, όμως όταν "
Αν δεν κάνω λάθος με τα πρόσωπα, ο Σωτήρης καθόταν σε μία καρέκλα δίπλα στην πόρτα και έπινε. Δεν μιλούσε, δεν χαμογελούσε, διάβαζε, και πολύ σπάνια με αργά βήματα κάνοντας αγγαρεία σέρβιρε κανένα πιάτο. Παραξενιές.
Από την άλλη, ο αδερφός του ήταν ιδιαίτερα διδαχτικός με τους πελάτες τους οποίους ζάλιζε με ανέκδοτα. Τις περισσότερες φορές έκανα ότι γελούσα... Προς τα τέλη είχε ανεβάσει τις τσιμπημένες για την εποχή τιμές, οπότε άρχισαν να μας "
Μου έχει λείψει το μέρος, αλλά λίγο. Αφού και τότε είχαμε στραβώσει με τις τιμές, τις πλακίτσες, και τη στραβωμάρα του αφεντικού. Παρ' όλα αυτά, οι ευχάριστες αναμνήσεις μένουν.
Μέσα σε έναν μήνα έκλεισαν δυο στέκια (μαζί με το Πενταράκι) όπου μπορούσες να αράξεις μόνος σου να πιείς ένα σωστό τσίπουρο...
Η αλήθεια είναι ότι τα μαγαζιά από δίπλα "
Ο χαρακτήρας του μαγαζιού, ως μεζεδοπωλείου, δεν μπορεί να επιβιώσει σ'
Ελπίζω να μετακινηθεί το κατάστημα, και να επαναφέρει τις παλιές προσιτές τιμές, γιατί πλέον αποτελεί σκιά του παλιού καλού του εαυτού, προ αρκετών χρόνων....
+++ στα σουπερ μανιτάρια
+++ στα κεφτεδάκια (το αν είναι τίγκα στο ψωμί όπως αναφέρθηκε δε με ενοχλεί γιατί όσες φορές έχω πάει έφτασαν στο τραπέζι ζουμερά, καυτά και νόστιμα)
+++ στον ταμπουλε, που είναι ξυνος από το λεμόνι και ότι πρέπει για το τσίπουρο
+++ στο παστό που έχει, (λακερδα/τσίρος ή ότι άλλο είναι, τα μπερδεύω αυτά), το φέρνει ζεστό και τραβάει
και γουστάρω πολύ τη φάση που αν έχει κόσμο, σηκώνεσαι και πας μόνος σου στην κουζίνα για refill καυσίμων ή εξτρα ποτήρι.
για να μη μακρηγορώ, εμένα μου αρέσει.
Πήγαμε πριν μια βδομάδα περίπου.
Το μαγαζί μου έβγαλε ότι είναι ένα κλασικό ουζερί-τσιπουράδικο-καφενείο (αυτό που περίμενα πάνω-κάτω). Επομένως δεν μου έκανε εντύπωση το ότι είχε σχετικά κλασικά πράγματα και μικρό μενού.
Αυτά που πήραμε ήταν μεν νόστιμα χωρίς όμως να έχουν το κάτι παραπάνω.
Με βάση το περιβάλλον καφενείου (και με την εμπειρία που έχω από παρόμοια στην Λέσβο), την ποιότητα-γεύση αυτών που φάγαμε και την ποσότητά τους, οι τιμές θεωρώ ότι ήταν αρκετά τσιμπημένες.
Συνοπτικά, δεν θα το ξαναπροτιμούσα αλλά αν τύχαινε να θέλουν να πάνε κάποιοι δεν θα επέμενα να μην πάμε.
ο Σωτήρης ειναι ο Σωτήρης. εχει μια δικιά του φιλοσοφία για την ζωή και πράττει αναλόγως. έχει παραξενιές πολλές αλλά δεν παύει στιγμή να είναι αυθεντικός. το χειρότερό του είναι να σερβίρει τις ημέρες με πολύ κόσμο και το καλύτερό του να καθήσει μαζί σου, να πιει και να συζητήσει εάν δεν έχει κόσμο. Ο αδερφός του ο Δημήτρης ειναι απο τα λίγα άτομα που έχω γνωρίσει με τέτοια κουλτούρα και χιούμορ. Η Ναταλία (στην κουζίνα) ειναι η ήρεμη δύναμη. προσπαθεί για το καλύτερο, δοκιμάζει νέα πράγματα και ας εγγυώμαι ότι δεν αφήνει φαγητά να "
Συμπερασματικά η άποψή μου είναι η εξής: μην πάτε ημέρες με πολύ κόσμο, να είστε άνετοι ακομπλεξάριστοι και ανοιχτόμυαλοι με τον χώρο και τα άτομα (εάν τυχαίνει να ξέρετε περί ποιών προκειται). Φαγητό απο συμπαθητικό έως καλό (όχι πως δεν το βρίσκεις πουθενά αλλού) και αλκοόλ λίγο λιγότερο συμπαθητικό.
Απο πιοτο το τσιπουρο μ'
Στο τέλος το κερασάκι ήταν η τιμή, 18 ευρω το άτομο μπορούμε να φάμε σε πολλά άλλα μέρη κι ας μην είναι τόσο "
Πρώτη φορά έφαγα ψητά μανιτάρια στο μαγαζί του και μόνο εκεί τα τρώω! Εξαιρετικό το κρασί Μηλοποτάμου από το Άγιο Όρος!
Ε λοιπόν πήγαμε 3 άτομα, 1 κοψίδια, 1 κεφτέδες, 1 πρασοτηγανιά, 1 ντομάτα, 1 φάβα, 1 μανιτάρια και 1 κιλό ρετσίνα. 52 ευρώ παρακαλώ...
Ή τα έχει χάσει λόγω ηλικίας, ή παίρνει ναρκωτικά ή θα το μετονομάσει σε Italian Gourmet Ristorante Sotiris, ή κάνει αρπαχτές και θα δούμε στο μαγαζί σύντομα λουκέτο.
Φυσικά δεν είχε τον κόσμο που είχε παλιά και θα χαρώ να κλείσει. Συγχωρούσαμε τις απαράδεκτες ιδιοτροπίες του επειδή είχε όμορφο περιβάλλον και καλές τιμές.
Πάμε λοιπόν κάποια μέρα όπως συνήθως και ενώ μας ήξερε κιόλας εκεί που περιμέναμε να μας έρθει κάνα 6 ευρώ το άτομο γιατί δεν φάγαμε και τίποτα μας ήρθε 16!!!
Τις προάλλες που πέρασα ήταν ψιλοάδειο το μαγαζί και μακάρι να αδειάσει κιάλλο! Δεν είναι δυνατόν σε περίοδο κρίσης να αυξάνεις τόσο πολύ τις τιμές χώρις να προσφέρεις τίποτα έξτρα! Καλύτερα πάτε στο Μπιτ παζάρ!
1-2 πράγματα πρέπει να κοιτάτε στον Σωτήρη.
1) Είναι ο Σωτήρης(ο υπερμουσάτος) γκάϊντα; Μην τον πλησιάζετε, γι'
2) Πάντα ήταν λίγο ιδιότροποι με το μαγαζί. Θέλαν να μην τους βγεί το όνομα "
3)
Μια "
Και δεν εχω παει μια και δυο φορες. Δυστυχως Χ
Μπορεί να ξαναπάω όμως.
Ο "
Εγώ θα ξαναπάω. Αλλά όχι πολύ σύντομα. Μεγάλωσα πια για τέτοια γούστα.
πολυ ωραιος χωρος
πηραμε τσιπουρο
οταν του ζητησα να τσιμπησω κατι (πατατοσαλατα) αρνηθηκε να μου φερει γιατι λεει ειναι κοροιδια γιατι ειναι ουζερι (οχι μεζεδοπωλειο ούτε καφενες, να το διορθωσεις)
ξενερωσαμε
οταν ζητησαμε να πληρωσουμε μας κερασε τα τσιπουρα
1)
2)
Συνεχίζω να το θεωρώ ένα από τα λίγα "
Έχοντας πάει άλλες 2-3 φορές μετά την τελευταία κριτική μου, η ποιότητα του φαγητού παραμένει σταθερή (από ανεκτή μέχρι καλή).
Το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι δυστυχώς η ρετσίνα είναι αρκετά απογοητευτική και το κρασί ακόμα περισσότερο. Επιπλέον, δεν έχει εμφιαλωμένη ρετσίνα.
Αυτό με στεναχωρεί ιδιαίτερα καθώς πλέον δεν πίνω κάτι άλλο πέρα από κρασί (ή στην χειρότερη ρετσίνα). Κρίμα!
Φαγητο καλο: καλα τα κοψιδια,
Θα γινει στεκι.
Σωτήρης Respect Έχω πάει καμιά 50αριά φορές Απλά Θεός....
Δεν κρίνουμε φαγητό... δεν πάμε για το φαγητό... πάμε για το μαγαζί και για την συντήρηση όμορφων μαγαζιών σαν και αυτό :) :) :)
Για την καθαριότητα της κουζίνας έχω κάποιες επιφυλάξεις, αλλά όπως και να χει ο καφενές αυτός μου θυμίζει τις παλιές καλές εποχές του Μπιτ Παζάρ..
Οι μεζέδες και το κρασί που σερβίρει είναι οκ. Ο Δημήτρης όντως αξιοαγάπητος και οι τιμές πολύ πολύ χαμηλές
Π.
πολύ τσιμπημένο!!! για 15 άτομα....
και ο καραγκιόζης μας πουλούσε τρέλα επειδή μας έπεσε και έσπασε ένα ποτήρι!!!
προτείνω λαϊκό μποϊκοτάζ.