Το επισκεφθήκαμε αρκετές φορές τα τελευταία καλοκαίρια. Όμορφη αυλή με κληματαριά και θέα προς το Αιγαίο, τη Σκιάθο και την Εύβοια. Πολύ ωραίο και μερακλίδικο φαγητό στον χτιστό ξυλόφουρνο. Σπεσιαλιτέ τους το μοσχαράκι μπρεζέ με καροτάκια, το κουνέλι με δαμάσκηνα, το κοτόπουλο κρασάτο, το μπουμπάρι στη λαδόκολα κ.ά. Τα γλυκά στο τέλος τα παραγγέλνεις έξτρα, δεν κερνάνε. Απίστευτη σπιτική τυραμισού. Ο γιος, όπως λέει πιο κάτω και ο Azdek, ολόιδιος ο Γιάννης Μηλιώκας! Φαγητό υψηλών απαιτήσεων σε λογικές τιμές. Συνιστάται ασυζητητί.
Γαστρονομικός οργασμός! Φαγητά μαγειρεμένα στον ξυλόφουρνο από τη "γιαγιά" Ελένη, η οποία με το γυαλί-πατομπούκαλο που σκουραίνει στον ήλιο, το τσιγαράκι και τη βαριά φωνή, μοιάζει πραγματικά με μετεμψύχωση της Μπέλου. Σέρβις παίρνει ο γιος, υπέροχα χαλαρός τύπος που έχει ένα μοναδικό τρόπο να περιγράφει τα πιάτα, κάνοντας τους πάντες να γουρλώνουν τα μάτια και να προσπαθήσουν να μαζέψουν τα σάλια του. Κι ο γιος μοιάζει εξαιρετικά με κάποιον τραγουδιστή. Δε σας λέω ποιον, να πάτε και να δείτε μόνοι σας! :) Κι αν νομίζεις ότι δε γίνεται καλύτερα, ετοιμάσου για τα γλυκά. Εκεί να δεις... Συστήνεται ανεπιφύλακτα το "κνάφι" (AKA κιουνεφέ κανταΐφι). Πραγματικά, συνολικά ίσως το καλύτερο μαγαζί στο οποίο έχω φάει ποτέ. Και αυτό όχι από μια επίσκεψη, αλλά τουλάχιστον μία το χρόνο για τα τελευταία... κάμποσα χρόνια.
Φιλική συμβουλή, οπωσδήποτε κράτηση. Αλλιώς δεν παίζει να βρείτε τραπέζι...
Φιλική συμβουλή, οπωσδήποτε κράτηση. Αλλιώς δεν παίζει να βρείτε τραπέζι...