Κλείσαμε τραπέζι για αλλαγή Χρονιάς. Άφιξη και μας βάζει σε ένα τραπέζι κάτω από τη σκονισμένη ξύλινη σκάλα με όποιον περνάει να μας ψεκάζει σκόνη. Τζάκι σχεδόν σβηστό, καλοριφέρ κρύα, χώρος παγωμένος. Πάμε να κάτσουμε και στη μια καρέκλα υπάρχει μια κάσα με ξύλα, ρωτάμε να τα πάρουν για να κάτσουμε, απάντηση "μα είναι για το τζάκι, που θα τα βάλω". Τεσπα, λεω αγχος λογω του κόσμου. Έρχεται κατάλογος, τιμές για κορόιδα. Κοτόπιτα 9 ευρω, κοντοσουβλι 12. Το καταπινω και αυτο, ενεκα η ημερα, παραγγελνουμε. Κρασί ροζε αφρωδες χυμα ερχεται σε μπουκαλι αμστελ και δεν ειναι ουτε ροζε, ουτε αφρωδες. Κατι σα τα Mule που πιναμε στην εφηβεια. Σαλάτα λάχανο στα 6 ευρώ που παρήγγειλα τη βλεπω να πηγαινει σε αλλο τραπεζι, σκετη σε μεγεθος ατομικης. Εχει περασει και μιση ωρα απο την παραγγελια οποτε σηκωθηκα και εφυγα.
Ποτέ ξανα και για κανέναν λόγο. Σερβις ψυχρό και αγενές.
Ποτέ ξανα και για κανέναν λόγο. Σερβις ψυχρό και αγενές.