Εικόνες (5)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Χυλοπίτες με ραγού μόσχου και κρόκο Κοζάνης (εξαιρετικό)
Τηγανιτά χτένια με βούτυρο (αρκετά καλό)
Ζυγούρι με τραχανά και μανιτάρια (νοστιμότατο αλλά μικρή μερίδα)
Κατάλογος (5)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Κατάλογος Οκτωβρίου 2020: σελίδα 5/5
Κατάλογος Οκτωβρίου 2020: σελίδα 4/5
Κατάλογος Οκτωβρίου 2020: σελίδα 3/5
Κατάλογος Οκτωβρίου 2020: σελίδα 2/5
Κατάλογος Οκτωβρίου 2020: σελίδα 1/5
Για καλωσόρισμα ήρθε η ψαρόσουπα στο φλυτζάνι. Όχι κάτι ιδιαίτερο, αλλά αρκετά γευστική. Από ορεκτικό (ένα, γιατί κάτι γαρίδες με πεπόνι τελικά δεν υπήρχαν), πήραμε την καλοκαιρινή σαλάτα με γλυστρίδα, τηγανιτές μπάμιες και ξινότυρο Πιερίας, που είχε νόστιμα στοιχεία και είχε ενδιαφέρον.
Στα κυρίως (3): Το καλοκαιρινό καλαμάρι με σπαγγέτι κολοκυθιών, πιπεριές, ντομάτα και μπέικον ήταν οκ και προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα. Τα τηγανιτά χτένια ήταν γευστικότατα• κατ' εμέ εντάσσονται περισσότερο σε ένα πιάτο δοκιμής για τη μέση παρά ατομικό, γιατί οι side γεύσεις του πιάτου (μους τραχανά, μους ταραμά, μαύρη τρούφα) είναι ιδιαίτερες και έντονες. Οι χυλοπίτες μπολονέζ (ραγού μόσχου) με κρόκο Κοζάνης και συνοδεία πεκορίνο Αμφιλοχίας ήταν πάρα πολύ καλές (κάπου εδώ θα χρησιμοποιήσω για πρώτη φορά τη λέξη umami, αν το λέω καλά, γιατί στην κάθε μπουκιά έψαχνες την επόμενη).
Οι μερίδες ήταν από μέτριες (καλαμάρι, χτένια) έως καλές (σαλάτα, χυλοπίτες). Τιμές κάπως τσιμπημένες (~40€/άτομο), αλλά οκ, κάπως αναμενόμενο για αυτό που είναι και (θέλει να) προσφέρει. Το προσωπικό ευγενέστατο και φιλικό.
Προτείνεται για δοκιμή, όπως και το διαφορετικής, βέβαια, προσέγγισης ντίσκο Ρωμέικο (που έχει τη δυνατότητα των πιο τακτικών επισκέψεων), αν βρεθείτε στο Λιτόχωρο.
Αρχικά ο χώρος σηκώνει πολλή βελτίωση. Δίνει την εντύπωση μισοτελειωμένης καφετέριας.
Καλωσόρισμα για μας είχε απλώς λίγο ελαιόλαδο, ρίγανη και πατέ ελιάς μαζί με το ψωμάκι (το δικό μου ψωμάκι στο κέντρο ήταν κρύο, δεν ρώτησα τους άλλους).
Σαλάτα με σοταρισμένα χειμερινά λαχανικά - εξαιρετική.
Τριλογία ορεκτικών (λίγη τυροσαλάτα, λίγη μελιτζανοσαλάτα και λίγο κάτι σαν τζατζίκι χωρίς σκόρδο) - απλώς οκ
Μπουρανί (σαν ριζότο με τρούφα) - πολύ καλό
Rib Eye - ήρθε αρκετά περισσότερο ψημένο απ' όσο ζητήθηκε.
Τραχανάς με ζυγούρι - πολύ καλό αλλά απελπιστικά μικρή μερίδα. Δηλαδή ρε φίλε κάνεις ένα κόμφορτ πιάτο, το βαράς στα 13,
Γλυκό κερασμένο ούτε καν.
Μαζί με 2 φιάλες κρασί από το medium-low price range, 6 κυρίως και 2 ορεκτικά πήγε στα 30 ευρώ το κεφάλι.
Πολύ ωραία και εκτενής η κάρτα κρασιών με επιλογές για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια και σωστό και το σερβίρισμα (καράφες, ποτήρια, φιλτράρισμα στα αφιλτράριστα).
Γενικώς ήταν ΟΚ αλλά για μένα δεν αξίζει με τίποτα να τραβηχτείς από Θεσσαλονίκη.
Τα γλυκά ήταν απογοήτευση και όλα αυτά μαζί με 2 μπουκάλια κρασί από τα οικονομικά της ατελείωτη λίστας κρασιών, μας κόστισαν 180 ευρώ. Δεν το λες ακριβό αλλά εάν συνυπολογισει κάποιος το κόστος του ταξιδιού, δεν ξέρω εάν θα ξαναπήγαινα. Θα σταθώ ιδιαίτερα στο εξαιρετικό προσωπικό του εστιατορίου.
Στα θετικά ότι μπορείς να παραγγείλεις μισες μερίδες από την πλειοψηφία των πιατων .
Το καλοσωρισμα ντοματοσουπα μελιτζανοσαλατα ελαιόλαδο και ρίγανη νόστιμο
Το ορεκτικό με τις μπάμιες και την γλιστριδα πολύ νόστιμο .
Αυτό με τα ρεβίθια αδιάφορο , αλλά προσωπικά δεν έχω σε εκτίμηση τα ρεβίθια .
Στα κυρίως ,
ο χωρος μεσα καθολου του γουστου μου, μου θυμιζε πιο πολυ κιτς καφετερια χωριου. εξω αρκετα καλυτερα. πολυ καλο και φιλικο προσωπικο. μικρος σχετικα καταλογος με θαλασσινα και κρεατικα, με αρκετο ενδιαφερον. καποια απο τα πιατα μπορεις να τα παρεις και σε μισες μεριδες, πραγμα πολυ θετικο αφου μπορεις να δοκιμασεις περισσοτερες γευσεις. μικρη καρτα κρασιων με επιλογες για ολα τα βαλαντια. δοκιμαστηκε τριλογια ορεκτικων (τυροσαλατα, μελιτζανοσαλατα, τζατζικι, πολυ καλη), φακη με καπνιστη πεστροφα και σορμπε απο τσαι ολυμπου (καλο), μπουρανι (πολυ καλο) και σιγοψημενο ζυγουρι με φασολακια (απο τα πιο νοστιμα μαγειρεμενα κρεατα που εχω φαει). συνολο με ενα μπουκαλι λευκο κρασι γυρω στο 50αρικο. αξιζει σιγουρα, θα το ξανατιμησω
Πέρασε καιρός από τότε και δεν θα θυμάμαι όλα τα πιάτα. Ξεχώρισα σαν ορεκτικό ένα θεσπέσιο πιάτο με γλυκάδια και γαρίδες, σβησμένα με γλυκό κρασί Σάμου (επίπεδου που βρίσκεις σπάνια σε επαρχία, μάλλον μόνο στα σαλόνια καλού-ακριβού εστιατορίου).
Είχαμε διαλέξει και μια σαλάτα πράσινη με παντζάρια (δεν ενθουσιάστηκα) και επίσης το πιάτο-κατατεθέν του μαγαζιού: ριζότο αλά μπουρανί [τοπικό πιάτο]. Εξαιρετικό τεχνικά ριζότο (πράγμα δυσεύρετο πλέον...) με ωραίες πλούσιες γεύσεις σπιτικής κουζίνας.
Τιμές ανάλογες των μερίδων και των υλικών, κατ'
Δεν καπνίζουν μέσα και είχε κλιματισμό.
κερασμένο γλυκό και απόδειξη κανονικά.
Θα ξαναπάω για να δοκιμάσω κι άλλα πιάτα.
Ήμασταν αρκετά άτομα και η αλήθεια είναι ότι έπρεπε να πάμε σε κάτι πιο '
Στον νέο χώρο πρέπει να είναι πιο περιορισμένοι, αλλά όπως και να '