ΜΑΚΑΡΟΝΙ FAN [έχει κλείσει]

Καλά, καμία σχέση με "να πάθετε πλάκα". θα έλεγα αξιοπρεπές (τουλάχιστον η πέστο που δοκίμασα) χωρίς φυσικά να μπορεί να γίνει καμία σύγκριση με κανονικά μακαρονάδικα (π.χ. pizzicoto, rosticceria). Ωστόσο οι τόσο σκοτωμένες τιμές του με αγχώνουν (1,5 ευρώ σπαγγέτι με πέστο, 1,5 μια μεγάλη φρουτοσαλάτα): για το εύλογο περιθώριο κέρδους, την εσωτερική υποτίμηση, την ανάπτυξη και την παραγωγική αναδιάρθρωση. Άρα να πάτε!

Είχα να δοκιμάσω "μακαρόνι στο πόδι" από την πρώτη φορά που επισκέφτηκα τον διδάξαν του είδους, στα Φηρά της Σαντορίνης πριν από 20 χρόνια. Ο φίλος μου είχε ήδη δοκιμάσει το αντίστοιχο μαγαζί στην Ναυαρίνου, οπότε με έπεισε να δοκιμάσουμε το συγκεκριμένο.
Σαν όψη, το συγκεκριμένο μαγαζί δεν σου γεμίζει το μάτι. Το παρακάμπτουμε και παραγγέλνουμε στην ευγενέστατη ιδιοκτήτρια η οποία μας λέει ότι όταν δοκιμάσουμε "θα πάθουμε πλάκα". Σκεπτικισμός και ακολουθεί παραγγελία σπαγγέτι μπολονέζ για τον φίλο μου και τορτελίνια καρμπονάρα για μένα. Το σπαγγέτι ζεστάθηκε και ήρθε σχετικά γρήγορα ενώ για τα τορτελίνια περίμενα περίπου 5-10 λεπτά. Μετά από ερώτησή μας, έμαθα πως το μαγαζί δεν διαθέτει φούρνο μικροκυμάτων και τα μακαρόνια με την σάλτσα ζεσταίνονται μαζί σε κατσαρόλα. Καλό σημάδι. Η ώρα της αλήθειας, μια γεναία μερίδα τορτελίνια βουτηγμένα σε σάλτσα καρμπονάρα, πασπαλισμένα με μαυροπίπερο. Και η γεύση τους; Απλά υπέροχη, ότι πιο κοντινό έχω φάει σε μακαρόνια φτιαγμένα στο σπίτι, με μεράκι. Εξίσου ικανοποιημένος έμεινε και ο φίλος μου με το σπαγγέτι του. Bonus, η πεντανόστιμη φέτα ψωμί που φτιάχνει η ίδια η ιδιοκτήτρια.
Ρωτώντας μάθαμε ότι όλες οι σάλτσες είναι χειροποίητες και όχι "ετοιματζίδικες". Για να τις ετοιμάσει η ιδιοκτήτρια, ξεκινάει στις 08:30 το πρωί και το μαγαζί κλείνει κατά τις 04:00 τα ξημερώματα!
Και το κόστος της δοκιμής μας; Τορτελίνια καρμπονάρα + 1 φέτα σπιτικό ψωμί + μικρό μπουκαλάκι νερό = 3,80 ευρώ. Πιστεύω, αξιοπρεπέστατη τιμή για την ποιότητα και την ποσότητα του φαγητού.
Με λίγα λόγια, ένα μικρό απλό αξιοπρεπέστατο μαγαζάκι με προσεγμένο φαγητό για τον "απανταχού πεινασμένο φοιτητή και όχι μόνο", σίγουρα θα το ξανατιμήσω στο μέλλον.