Συνοικιακό bar-restaurant, μάλλον το δημοφιλέστερο της γειτονιάς. Ούτε τα κοκτέιλ ούτε το φαγητό είναι τόσο ξεχωριστά (ενδεικτικό το ότι ο κατάλογος περιλαμβάνει μεξικάνικα, βαυαρέζικα, ινδικά, πίτσες, μπέργκερ, ότι λάχει), αλλά έχει πολλές προσφορές και happy hours που τραβάνε κόσμο. Στα θετικά, το ότι δεν τσιγκουνεύεται το αλκοόλ.
Στη λεζάντα της φωτό, παρείσφρησε ο δαίμων του τυπογραφείου: πρόκειται για φαχίτας κι ουχί εντσιλάδας. Κάθε μερίδα φαχίτας απαρτίζεται από τρία μέρη (DIY): 4-5 ζεστές σταρένιες πιττούλες, ένα σαγανάκι με το κρεατικό+τα ψητά λαχανικά και ένα πιάτο με φρέσκια σαλάτα, τριμμένο τυρί, λίγη γουακαμόλε και λίγη ελαφριά σως γιαουρτιού (η μια γουακαμόλε μας ήρθε κατεψυγμένη, τη γυρίσαμε πίσω, την έβαλαν στα μικροκύματα και μας τη ξαναφέρανε). Αλλά θα ξαναπάω, γιατί είναι γειτονιά, έχει ωραίο κλίμα, φτηνά κοκτέιλ και το φαΐ καταναλώνεται ευχάριστα.
Στη λεζάντα της φωτό, παρείσφρησε ο δαίμων του τυπογραφείου: πρόκειται για φαχίτας κι ουχί εντσιλάδας. Κάθε μερίδα φαχίτας απαρτίζεται από τρία μέρη (DIY): 4-5 ζεστές σταρένιες πιττούλες, ένα σαγανάκι με το κρεατικό+τα ψητά λαχανικά και ένα πιάτο με φρέσκια σαλάτα, τριμμένο τυρί, λίγη γουακαμόλε και λίγη ελαφριά σως γιαουρτιού (η μια γουακαμόλε μας ήρθε κατεψυγμένη, τη γυρίσαμε πίσω, την έβαλαν στα μικροκύματα και μας τη ξαναφέρανε). Αλλά θα ξαναπάω, γιατί είναι γειτονιά, έχει ωραίο κλίμα, φτηνά κοκτέιλ και το φαΐ καταναλώνεται ευχάριστα.