Ιστορία:
"
Ήταν το 1966 όταν ο πατέρας μας ο Γιάννης Βαξεβάνης ψαράς μέχρι τότε άνοιξε την ψαράδικη φωλιά στο σημείο όπου βρισκόμαστε μέχρι σήμερα. Ψάρια τότε δεν αγόραζε. Ο Θερμαϊκός ήταν πλούσιος. Ψάρευε και ότι έπιανε το πουλούσε στο μαγαζί. Λαβράκια, μουρμούρες, τσιπούρες, σπάρους, γαρίδες, στρείδια κ.
λ.
π. Ο κόσμος τότε πλήρωνε κατά κεφαλή. Έτσι γινότανε ο λογαριασμός. Από μικροί και εμείς, εγώ και ο αδελφός μου ο Τζέκος, μπήκαμε στη δουλειά και την αγαπήσαμε. Τα χρόνια περάσαν. Ο κόλπος μολύνθηκε και τα ψάρια του λιγόστεψαν. Ο Τζέκος έγινε ιχθυέμπορος και διαλέγοντας ότι καλύτερο υπάρχει στο βόρειο Αιγαίο προμηθεύει το μαγαζί μας με φρέσκα ψάρια, που μαζί με τις παραδοσιακές σαλάτες και τα σπιτικά γλυκά γεμίζουν το τραπέζι σας.
"
Πηγές:
giannisfishtavern.gr.
Ευτηχώς κανένα σημάδι παρακμής!
3 άτομα μισό κιλό γαύρος(ολόφρεσκος), μισό κιλό γαλέος (κτψ φυσικά αλλά ωραίος) , μισό κιλό μπακαλιαράκια(φρέσκα) 1 τυροσαλάτα(δικιά του με γιαούρτι, respect), 1 σκορδαλιά (power και με καρύδι), 1 ρόκα μαρούλι, 1 λακέρδα (ωραία, μισό κιλό χύμα ρετσίνα ψωμί νερό 42Ε. Αν ήμουν στον γιαλό θα είχα δώσει 70Ε μόνο για τα ψάρια.
Σταθερή αξία στον χρόνο :)
Επειδή με ρωτήσαν να διευκρηνήσω, το μενού περιλαμβάνει(όπως φαίνετε και στον κατάλογο) την μερίδα(μαγειρευτό/τηγανητό/ψητό)
Παραμένει λατρία, θα μου λήψει το ψάρι του Γιάννη στο Αμέρικα.
Σήμερα: Άχρωμο-άοσμο και αδιάφορο
ΧΩΡΟΣ:
ΣΕΡΒΙΣ: Καλό και φιλικό, αλλά έιμασταν μόνοι, δεν ειχε άλλους πελάτες.
ΦΑΓΗΤΟ: Τίποτε δεν έκανε εντύπωση ούτε για τη φρεσκάδα του , ούτε για τη νοστημιά του έλλειπε αυτό το ...
ΤΙΜΕΣ: Φύγαμε με την εντύπωση του ακριβού ή τουλάχιστον όπως είπε και η φίλη παρακάτω η σχέση αξίας-πληρωμής ήταν εναντίον μας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Δεν νομίζω να ξαναπάω υπάρχουν άπειρες αξιοπρεπέστερες επιλογές.
Περίμενα περισσότερα.