Η παρατήρηση έγινε τυχαία και από απόσταση (παρά την αναφορά σε σχετική συζήτηση στο "προτάσεις φαγητού ανά περιοχή" - thanks!), όντας φαγωμένος και, μέχρι την δοκιμή της επομένης, τα δύο ταψιά με τις στρογγυλές μπουγάτσες και ο συνδυασμός της παλιακής όψης/γιαγιάς να εξυπηρετεί, είχαν καρφωθεί στο μυαλό.
Δοκιμάστηκαν αμφότερες. Νόστιμες αρκετά και οι 2, πλούσιες σε γέμιση (το τυρί κρεμώδες, μου άρεσε), το μέγεθος προς το μικρό. Θα συμφωνήσω με τον @βιβλιοφάγο που δεν τις τοποθετεί ξεκάθαρα στο καθεστώς "μπουγάτσας", καθώς οι αναλογίες δεν είναι ενδεικτικές του είδους, αλλά τί-σημασία-έχει όταν το στομάχι και η ψυχή στρογγυλεύουν; Πήραμε για δοκιμή και κάτι ψωμάκια στρογγυλά (τα λεν κουλούρια, αλλά καμία σχέση με αυτό που έχουμε στο νου), λίγο άγλυκα γλυκά, φαγώθηκαν έτσι, οκ ήταν.
Αξίζει δοκιμή για την παλιακότητα και, φυσικά, την γεύση.
Παρακινούμενος απ'τα σχόλια αλλά και από καθαρή περιέργεια, πήρα πακέτο μια κρέμα και μια τυρί σε πακέτο, στο φευγιό απ'τα Γιάννενα..
Καταρχάς δεν ξέρω κατα πόσον είναι μπουγάτσα με τη στενή έννοια του όρου, αφού επί της ουσίας είναι μια χοντρή πίτα (και φύλλο χοντρό και γέμιση μπόλικη)..Αυτό που φάγαμε μας άρεσε παρα πολύ και ειδικά η κρέμα, που ήταν τόσο όσο γλυκιά..Ευχαρίστως θα ξανάτρωγα, όταν με ξαναβγάλει προς τα εκεί ο δρόμος μου..
Άψογη μπουγάτσα, και αυτή με τυρί, και αυτή με κρέμα. Θα έλεγα η καλύτερη μπουγάτσα που έχω φάει ποτέ, αν δεν είχα φάει και από τον Παλαιοπάνο εκεί κοντά.
Το πιο χαρακτηριστικό και παλιό μαγαζί στο κέντρο, στα Γιάννινα, απέναντι ακριβώς από το "Ρολόι". Παλιότερα παίζει και να ήταν λόγος εξόδου, " πάμε για μπουγάτσα στο Σελέκτ" :). Τώρα που ξανά έφαγα, μου φάνηκε μια χαρά, με όλες τις ιδιαιτερότητες που έχουν προαναφερθεί. Θα ξανά πήγαινα έτσι κι αλλιώς για το καλτ της φάσης.
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
Βρεθήκαμε να παρακολουθούμε την παρέλαση ακριβώς εκεί μπροστά στη βιτρίνα. Με ασυνήθιστο σχήμα για μπουγάτσα, στρόγγυλη σαν πίτα και με φύλο πιο χοντρό όπως ακριβώς η πίτα. Είχε, ίσως και λόγω της ημέρας, πάρα πολύ κόσμο να περιμένει. Ταψιά με φρεσκοψημένη μπουγάτσα έρχονταν συνέχεια. Πήραμε σε πακέτο και δοκιμάσαμε αμέσως, ακόμα καυτές, η γλυκιά ήταν πολύ καλή καθόλου λιγωτική και η αλμυρή επίσης καλή και αρκετά ιδιαίτερη. Γενικά η ποιότητα τους μου άφησε πολύ καλή εντύπωση. Θα έλεγα ότι είναι μία ενδιαφέρουσα παραλλαγή της μπουγάτσας όπως την ξέρουμε. Θα ξανάπαιρνα και ίσως μου γινόταν συνήθειο.
Απίστευτο μαγαζί εν γένει!
Απίστευτο και το ότι σου δίνει ψωμάκι μαζί με την μπουγάτσα.. :)
Μέσα στη γέμιση ξεχώρισα το σιμιγδάλι. Ενδιαφέρον.
Η ατμόσφαιρα γενικά δεν υπάρχει. Θυμίζει αρκετά την παλιά Δωδώνη στη Θεσσαλονίκη, Εγνατία και Ίωνος Δραγούμη.
Δεν μοιάζει με την μπουγάτσα που θα γευτείς στη Θεσσαλονίκη καθώς δεν έχει πολλές στρώσεις φύλλου (που αυτό νομίζω χαρακτηρίζει τη μπουγάτσα), αλλά... Είναι τοοοσο πλούσια σε γέμιση και γεύση που άξιζει να τη δοκιμάσετε.
περνουσα απ' εξω και σταθηκα μπροστα στο απροσμενα μεγαλο σχημα της μπουγατσας του.
εμαθα αργοτερα ο,τι ετσι την κανουν την παραδοσιακη στα γιαννενα.
εχει τις κλασικες 2 γεμισεις, τυρι και κρεμα (αλμυρη και γλυκια οπως τις ελεγε η γιαγια μεσα) και μερικα γλυκα, κυριως σιροπιαστα.
ο χωρος ωραιος με μικρα μαρμαρινα τραπεζακια, ευτυχως δεν ειναι ανακαινισμενο και δειχνει παραδοσιακο.
το σκηνικο εχει ως εξης: λεπτο φυλλο -σκληροτραγανο σε σημεια- και μπολικη γεμιση.
η κρεμα αρκετα καλη, ανετα πανω απο μ.ο. σαλονικης. η τυρι δεν μου αρεσε, η γεμιση εμοιαζε μαλακο μειγμα ζυμης με τυρι παρα τυρι σκετο.
δυστυχως ηταν λιγοτερο ζεστες απ' ο,τι τις προτιμαω, δεν υπαρχει θερμοθαλαμος.
επισης σερβιρουν μαζι με την μπουγατσα κι ενα κουλουρακι/ψωμακι (φωτο)
στη βιτρινα εγραφε 2.50€ για την μεριδα, στον καταλογο 2.90€ και τελικα 3.20€ μαζι με το υποχρεωτικο (?) ψωμακι.
η ακριβοτερη μπουγατσα που 'χω δοκιμασει.
απο κοσμο τιγκα οταν πηγα, ισως λογω γιορτων
Η madame ginger στο blog της λέει:sorry καρντάσια αλλά αυτή είναι η καλύτερη μπουγάτσα της Ελλάδας.Η τυρί που δοκίμασα είναι φτιαγμένη με εμφανώς ποιοτικό τυρί και πάχος ασύλληπτο για Θεσσαλονίκη αλλά μέχρι εκεί.Το φύλλο δεν είναι καθόλου τραγανό ούτε και έχει πολλαπλές στρώσεις.Πιο πολύ σε τυρόπιτα σφολιάτα έφερνε.
Μπορεί να ξεχώριζε μέσα στην γενική μετριότητα αλλά δεν νομίζω ότι θα απειλούσε-αν ποτέ ερχόταν κατα'δω-τα καλά μπουγατσατζίδικα της πόλης μας.
Δοκιμάστηκαν αμφότερες. Νόστιμες αρκετά και οι 2, πλούσιες σε γέμιση (το τυρί κρεμώδες, μου άρεσε), το μέγεθος προς το μικρό. Θα συμφωνήσω με τον @βιβλιοφάγο που δεν τις τοποθετεί ξεκάθαρα στο καθεστώς "
Αξίζει δοκιμή για την παλιακότητα και, φυσικά, την γεύση.
Καταρχάς δεν ξέρω κατα πόσον είναι μπουγάτσα με τη στενή έννοια του όρου, αφού επί της ουσίας είναι μια χοντρή πίτα (και φύλλο χοντρό και γέμιση μπόλικη)..
Αλλά η μπουγάτσα λέει πολύ ,
Απίστευτο και το ότι σου δίνει ψωμάκι μαζί με την μπουγάτσα.. :)
Μέσα στη γέμιση ξεχώρισα το σιμιγδάλι. Ενδιαφέρον.
Η ατμόσφαιρα γενικά δεν υπάρχει. Θυμίζει αρκετά την παλιά Δωδώνη στη Θεσσαλονίκη, Εγνατία και Ίωνος Δραγούμη.
εμαθα αργοτερα ο,
εχει τις κλασικες 2 γεμισεις, τυρι και κρεμα (αλμυρη και γλυκια οπως τις ελεγε η γιαγια μεσα) και μερικα γλυκα, κυριως σιροπιαστα.
ο χωρος ωραιος με μικρα μαρμαρινα τραπεζακια, ευτυχως δεν ειναι ανακαινισμενο και δειχνει παραδοσιακο.
το σκηνικο εχει ως εξης: λεπτο φυλλο -σκληροτραγανο σε σημεια- και μπολικη γεμιση.
η κρεμα αρκετα καλη, ανετα πανω απο μ.
δυστυχως ηταν λιγοτερο ζεστες απ' ο,
επισης σερβιρουν μαζι με την μπουγατσα κι ενα κουλουρακι/ψωμακι (φωτο)
στη βιτρινα εγραφε 2.
η ακριβοτερη μπουγατσα που '
απο κοσμο τιγκα οταν πηγα, ισως λογω γιορτων
συνολικα αξιζει ενα περασμα, ειδικα για την κρεμα
Μπορεί να ξεχώριζε μέσα στην γενική μετριότητα αλλά δεν νομίζω ότι θα απειλούσε-αν ποτέ ερχόταν κατα'