Προσυπογράφω επακριβώς το σχόλιο του dokimastis και συμπληρώνω τις αναμνήσεις με το "αιγινητικο φεγγάρι (γεμιστό μπιφτέκι με σως από φυστίκι αιγινης) και τις πατάτες ντωφινουα (γαλλοπρεπες ορεκτικό, την σαφως πιο πετυχημένη βερσιόν του την έφτιαχνε το Απρόοπτο στη Ζευξιδος")!
Πρόλαβα την παλιά ταβέρνα με την κυπριακή απόχρωση. Πήγα αρκετές φορές μέχρι να κλείσει.
Μιλάω αποκλειστικά για καλοκαίρι επάνω, στο ρουφ γκάρντεν. Θέα απέραντη, όλη η πόλη στα πόδια, και όλες τις φορές βράδυ. Σχεδόν πάντα είχε κόσμο επάνω. Πρέπει να είχε σταθερή πελατεία που το ήξερε και το τιμούσε. Παρόμοια μαγαζιά σήμερα διαφημίζουν κι εξυμνούν τη θέα τους, 360 μοίρες κτλ με τεράστια γράμματα..
Το φαγητό ήταν καλούτσικο, αρκετά προσεγμένο. Χαϊλάιτ η κρεμμυδόταρτα, που πάντα έπαιρνα. Ψωμί σε τσουβαλένιο πουγκί.. Λίγο τσιμπημένο σε τιμές για αυτό που έδινε, αλλά η θέα αποζημίωνε για όλα.
Στο σέρβις ήταν μια συμπαθητικότατη κοπελίτσα μικροκαμωμένη, πολύ δραστήρια και φιλική. Έδινε την εντύπωση ότι έχει σχέση με την διεύθυνση. Τώρα η ίδια κοπέλα κρατάει το 'κυπρίων γεύσεις'.
Η θέα συνεχίστηκε για λίγο με την μπυραρία που το διαδέχτηκε, αλλά πλέον δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στην Άνω Πόλη.. Κρίμα..
Μιλάω αποκλειστικά για καλοκαίρι επάνω, στο ρουφ γκάρντεν. Θέα απέραντη, όλη η πόλη στα πόδια, και όλες τις φορές βράδυ. Σχεδόν πάντα είχε κόσμο επάνω. Πρέπει να είχε σταθερή πελατεία που το ήξερε και το τιμούσε. Παρόμοια μαγαζιά σήμερα διαφημίζουν κι εξυμνούν τη θέα τους, 360 μοίρες κτλ με τεράστια γράμματα..
Το φαγητό ήταν καλούτσικο, αρκετά προσεγμένο. Χαϊλάιτ η κρεμμυδόταρτα, που πάντα έπαιρνα. Ψωμί σε τσουβαλένιο πουγκί.. Λίγο τσιμπημένο σε τιμές για αυτό που έδινε, αλλά η θέα αποζημίωνε για όλα.
Στο σέρβις ήταν μια συμπαθητικότατη κοπελίτσα μικροκαμωμένη, πολύ δραστήρια και φιλική. Έδινε την εντύπωση ότι έχει σχέση με την διεύθυνση. Τώρα η ίδια κοπέλα κρατάει το '
Η θέα συνεχίστηκε για λίγο με την μπυραρία που το διαδέχτηκε, αλλά πλέον δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στην Άνω Πόλη.. Κρίμα..